Call of Duty 3

Yazıya nasıl giriş yapayım diye bir süre monitöre baktım. Aslında “2. Dünya Savaşı şöyle böyle diye” girebilirim dedim, vazgeçtim. Olmadı gene aynı noktaya geri döndüm. Şu oyunculuk hayatımın yüzdelik kısmında FPS türünün ağırlığı fazladır. Oynadığım FPS’ler de kendi aralarında ayrılırlar. Ancak en çok üyesi bulunan küme 2. Dünya Savaşı olanıdır. Her oyuncunun elinden bir adet 2. Dünya Savaşı yapımı geçmiştir. Sniper olduk, uzaktan adamları öldürdük. Yeri geldi tank kullandık, toplu infaz gerçekleştirdik. Normandiya Çıkarması’na katıldık, Stalingrad’ta çarpıştık vs… birçok tarihi olayı da dijital ortamda yaşadık. Gerçi 2. Dünya Savaşı dediğin zaman sadece FPS değil, stratejiden simülasyona TPS’ye kadar, birçok türde oyun çıktı. Kimileri başarılı oldu, klasik olarak yerini aldı, kimileri tozlu raflarda kaldı.

Üçüncü raunt

Benim aslında en sevdiğim seri Brother in Arms olmuştu. Taktik ve strateji yapılması oldukça güzeldi. Ancak en sevdiğim yanı duygusallığı ağır basan tarafı olmuştu. Oyunun birincisi ve ikincisi cidden beni etkilemişti. Call of Duty, Brother in Arms’a göre daha düzdü. Fakat kotarılmış mükemmel aksiyonu ve savaşın o ateşli kısımlarını, oyuncuya oldukça iyi yediriyordu. Zaten başarılı olmasının sebeplerinden biri de buydu. İlk COD’la tanışmam aslında oyun için sunulan 160 Mb’lık bir video ile olmuştu. Oynanışı, grafikleri, sesleri her şey net olarak videoda işleniyordu. Ekran görüntüleri, sunulan bilgiler derken kalbimizden vurdu yapımcılar bizi. Asıl yapım oynanadursun, ara fazla soğutulmadan güzel bir ek görev paketiyle iyice yakınlaştık. Zaman geçti, Call of Duty 2 duyuruldu. Yeni bir heyecan ve sabırlı bekleyiş. Ancak beklentiler boşa çıkmadı ve karşımızda doyasıya bizi sindirecek, harika bir oyunu sunmuşlardı. Ancak bilgisayar sahipleri için hayal kırıklığı, fakat konsol oyuncuları için güzel bir müjde daha gelmişti, Call of Duty 3.

Artış

COD 3, PC’lerin gözünün yaşına bakmadan konsol bölgesine çıkarma yaptı. Çıkarmada planlanan bölgelerden birisi de X360’tı. Seri bu sefer bizleri D-Day zamanına Normandiya Çıkarması’ndan sonraki yaşananlara götürüyor.

Call of Duty 3, aslında bildiğimiz Call of Duty. Ancak bu sefer grafik ve ses yönünden iyice tavana vurmuş durumda. Bu da atmosferin oldukça yoğun ve güzel olmasını sağlıyor. Her şeyden önce yapımdaki patlama efektleri muhteşem. Kendinizi oynarken, resmen savaş sırasında sanabilirsiniz. Aslında serinin ikincisi de grafik bakımından güzeldi, fakat üçüncü oyun ondan bu konuda daha iyi. Görsel olarak ilgi çeken önemli noktalardan biri detaylar olacaktır. Mesela askerlerin üzerlerindeki malzemeleri iyice seçebiliyorsunuz. Sanki karşınızdaki düz olarak modellenip, üstündekiler de iki çizik atılmış şekilde durmuyor. Çevre iyi şekilde sunuluyor ve bölüm tasarımları da oldukça tatminkar. Açıkçası COD 3, aslında serinin diğer iki oyununda olduğu gibi, grafik bakımından güzel.

Ses konusunda ise kalite korunmuş. Seslendirmeler, efektler ve geri kalanlarla oyunun, oldukça tatminkar olduğunu itiraf etmem lazım. Silahı elinize alıp da, etrafa kurşun atmaya başladıktan sonra, gelen ses oldukça doyurucu. Yapımcılar grafik ve ses yönünden kesinlikle sınıfı geçiyorlar. Ancak arada bir ayrıntı daha var ki, bu bence en güzel kısımlardan sayılabilir. Etraftaki her şeyi parçalama. Çünkü çevrenizde dolanıp şöyle bir göz atarsanız, nesnelerin dayanmadığını ve bir süre sonra parçalandığını görebilirsiniz. Bu atmosfere biraz daha çita yükseltirken, diğer yandan gerçekçiliği de oldukça tetikliyor.