Grand Theft Auto IV: The Ballad of Gay Tony

Grand Theft Auto serisi, dünyanın en tartışılan yapımlarından olmaya devam ediyor. Birçok insana göre, gençleri kötü etkileyip şiddet duygusu aşılıyor, erotik içeriklerle ve uyuşturucu teması ile olumsuzluklara özendiriyor. Ben, bu eleştirilerin çoğuna katılmıyorum. Elbette yapım, sadece 18 yaş üzeri kişiler tarafından oynanmalı. Etkiye açık insanlar da fazla uğraşmamalı ama ben asla; elime makineli tüfek alıp ona bunu saldırmak gibi bir dürtü hissetmedim, hissedeni de görmedim. Şunu aklımızdan çıkarmamak lazım; Superman’a özenip uçmaya kalkan ve ölen insanlar da oldu. Bu psikoloji, eğitim ve kişilikle bağlantılı; yoksa GTA ve Manhunt gibi serileri suçlamak işin kolayı.

Felsefik düşüncelerimi bir kenara bırakırsanız size GTA’nın en yeni üyesini takdim etmek isterim: The Ballad of Gay Tony. GTA, geleneklerine bağlı kalarak daha ilk saniyede ismiyle hepimizi sarsıyor ve ses getiriyor. Programcıların aklında eminim fazlasıyla kurnazlık vardır. Yapım, Xbox için piyasaya çıkan ikinci genişleme paketi ve yeni bir kötü adamı kontrol ediyorsunuz. Luis Fernando Lopez, Dominikli uyuşturucu taciri, Antony “Gay Tony” Prince’ın şahsi koruması. Oyun açılır açılmaz bir sürprizle karşı karşıya kalıyorsunuz: Luis Fernando Lopez, kendisini bir banka soygununun ortasında buluyor. Banka soygununun arkasında ünlü Niko Bellic ve saz arkadaşları Packie, Derrick McReary ve Michael Keane bulunuyor. Bildiğiniz gibi Bellic, GTA 4’ün has adamıydı. Eugene Reaper, nereden çıktığı belli olmayan biçimde işe dahil oluyor ve McReary kardeşleri öldürüyor. İşler daha da karmaşık olamaz derken, polisler geliyor ve kendinizi(bu seferlik suçlu olmamanıza rağmen) sorguda buluveriyorsunuz. Bu sırada Gay Tony’miz, kulüp işleri için Çin mahallesine gitme kararı veriyor ve Lous de onun peşine takılıyor. Macera asıl burda başlıyor, çünkü Çin mahallesinde işler biraz karışıyor.

Durmak bilmeyen aksiyon

Ballad of Gay Tony için, GTA’nın özünden ayrılmamış ve Manhunt ile Hitman sosuna bulanmış bir yapım ifadesini rahatça kullanabiliriz. Suikastlarınız, daha önceki yapımlarda olduğu gibi açıktan değil, gizli olmalı. Yoksa tüm şehri peşinize takmanız işten bile değil. Merak etmeyin; hala toplu katliam imkanınız var. Yepyeni ve müthiş silahlar eklenmiş. Bir binayı temelinden sarsabilirsiniz. Bu kadarla kalsa iyi: Artık hava güçleri de hakimiyetiniz altında. Hayır bir Jet-pack’ten bahsetmiyorum. Tam teşekküllü bir saldırı helikopteri olan Buzzard’dan bahsediyorum. Elbette gökyüzü dalışları yapmanız ve süper spor otomobilleri kullanmanız da mümkün. Genişleme paketinde, yeni mini oyunlar bulunuyor. Süper spor otomobilinizle yarışlara katılabildiğiniz gibi, içki içme ve dans etme gibi iddialara da katılabiliyorsunuz. Elbette patronunuzun kulübünde korumalık da yapabiliyorsunuz. Yeraltında düzenlenen dövüş turnuvalarında yer alıp, bahisler düzenleme opsiyonlarınız da mevcut.

Luis Fernando Lopez'in, gördüğüm en sağlam anti-kahramanlardan biri olduğunu söyleyebilirim. Zaman zaman onur duygusuna kapılsa da, kulüpte uyuşturu aktiviteleri düzenlemekten, düzinelerce kişiyi öldürmekten ve yeraltı dünyasında gördüğü her kadınla cinsel münasebetler kurmaktan çekinmeyen bir karakter. Bu da bize, biraz Amerika’nın karanlık yüzünü gösteriyor. Lopez’in duyguları, haraketleri ve sözleri fazlasıyla gerçekçi. Yapımda bir fırsatınız daha var. GTA 4’ün ünlü kahramanı Bellic’in geçmişini incelemek ve daha önce ortaya çıkmayan bazı kirli çamaşırları ortaya dökmek...

Çoklu katliam

Yapımın çoklu oyuncu seçeneği de çok güçlü. Deathmatch’in yanında, keyifle takılabileceğiniz serbest senaryolar da yer alıyor. Bu da biraz MMORPG’leri çağrıştırmıyor değil. Grafikler hakkında kötü birşey söylemek imkansız. Karakterlerin karın kaslarını bile doğru yansıtacak kadar iyi modellemeler yapılmış. Bina, silah ve spor otomobil modellemeleri ile ışıklandırma efektleri de bundan geri kalmıyor. Gece kulübüne girdiğinizde, kullanılan grafik motorunun gücünü iyice hissediyorsunuz. Sesler ve müzikler, özel bir konuma sahip. Eskiden tanıdığımız profesyonellerin yanında, yeni seslendirme sanatçıları da olaya dahil olmuş ve bence kesinlikle tiyatro eğitimi almışlar. Olması gereken de bu: Yani seslendirmelerde “duygu” var. Sentetiklikten uzak. Şehrin bulunduğunuz bölümlerine göre değişen müzikler de mükemmelliği harmanlıyor. Sonuç paragrafına girmemiz bile gerekmiyor. Ben olsam, daha yazının ortasında GTA’nın, ek paketini kapardım. Hiç düşünmeden alınması gereken bir yapıt!