Uyarı: Bu yazı sizde nostaljik duygulara ve gereksiz sinire sebep olabilir.
Tam 4 ay önce başlamıştım bu yazı dizisine ve ilk bölümde Call of Duty Advanced Warfare’ın geliştirilme sürecinden bahsetmiştim. Infinity Ward’dan ayrılıp Respawn Enterteinment’ı kuran Vince Zampella ve ekibinin bu oyunun üzerinde bıraktıkları olası etkileri incelemiştik. Titanfall’un ortaya çıkışı ve Call of Duty’nin bu oyundan ve diğer mevcut teknolojilerden nasıl etkilendiğini konuşmuştuk.
Bugünkü amacım ise, tamamıyla aynı yazıyı yüksek çözünürlükte daha kaliteli ve içerikli bir biçimde tekrar önünüze koymak… Peki, siz bu yazıyı bir daha okur muydunuz? Tabi ki de hayır. Ya sizde nostaljik bir etki bırakmış olsaydım? Ya da daha fazla ve bugünün şartlarında ulaşılabilir bir içerik sunsaydım? Belki de o zaman fikriniz değişirdi… Ama merak etmeyin bu sefer olay bambaşka…
İlk yazıyı yazdıktan yaklaşık 3 hafta sonra Call of Duty Advanced Warfare yayınlandı ve oyunu oynama imkânı buldum. Görseller ve aksiyon oldukça sağlam duruyordu. Özellikle Kevin Spacey abinin animasyonları ve performansı muazzamdı. Ancak oyun kendini daha çok çoklu oyuncu kısmında gösteriyordu. O zaman gördüm ki oynanış ve kontroller bana biraz daha Crysis 3 ü andırıyordu. Crysis 3, Advanced Warfare’in yaptığı hemen her şeyi yapıyordu. Peki, niye 2 aydan sonra kimse server’ların yüzüne bakmadı. Ki benzeri Titanfall’da da yaşanmıştı… Crysis, dengesiz ve lag dolu oyun yapısı, Titanfall ise içerik yetersizliği sorunundan mustarip olmuştu. Ama bu iki oyunda da eksikliğini hissettiren önemli bir faktör vardı.
Bu alanda Call of Duty’nin avantajına olan bir durum var bu da topluluğun önemini ön plana çıkartıyor. Oyunun fragmanları ve YouTuber’ları boşa çalışmıyor. Sürekli ilgiyi oyunun üzerinde tutuyorlar. Böylece Formül eskise de etkisini ve satış gücünü kaybetmiyor. Ayrıca düzenli olarak çıkan o onlarca para harcadığımız DLC’lerin de yardımı büyük. Sahi geçenlerde HAVOC DLC paketi çıktı oyunun. Ki tam da çıkmadı. Önce Xbox’a çıktı önümüzdeki ay kısmetse diğer platformlara da gelecek.
“Hem zaman sınırlı Exclusive hem de DLC mi?” olur demeyin. Oluyor! Bu DLC’ler yıllık ömrü olan bu oyunları bir sonraki sürümleri çıkana dek canlı tutuyorlar. Season Pass fiyatı pahalı olsa da HAVOC’un içeriği tatmin edici duruyor. Nedense oyuna göre fazla tatmin edici…
Geçtiğimiz günlerde ilk oynanış görüntülerini yayınladıklarında “yok artık” dedim. Bu zombi modu oyunun exo-survival modundan kat kat iyi! Belli ki bu mod önce oyuna eklenip sonra da çıkartılınca “Peki, oyuna ne ekleyelim?” derken multiplayer haritalarını kullanıp çakma bi co-op modu yapmışlar. Yeni içerik güzel olmasına rağmen DLC’yi görünce moralim bozuldu. Resmen “Sen istiyor 4 harita, 1 mod, verecek 50 dolar daha” diye gözümün içine bakıyor. Aynı oyunun biraz daha iyi, azıcık daha fazlası için neden bu kadar para veriyoruz..? Derken bu sene ayrı bir furyaya dönüşen Remastered sürümler aklıma geliyor.
Biliyorsunuz geçen sene oyunlarda “nesil atladık”. Artık 8. Nesil konsollarımız var ve henüz çıkışları 1,5 sene bile olmadığı için oyun repertuarları çok geniş değil. Tabi satış rakamları da kısa zamanda 10 milyonları aşmasıyla bu iki durum yapımcıların ilgisini çekmiyor değil. Geçtiğimiz neslin son yıllarında çıkıp bu nesli kaçırmış olan oyunlar, yeterli vakti ve bütçesi olan geliştiricileri sayesinde yeni nesilde de teker teker kendilerini gösteriyorlar. Bu kötü bir şey mi? Tabi ki de hayır! Peki, neden anlatımımda sarkastik bir ton seziyorsunuz? Hemen açıklıyayım.
