Operation Matriarchy

Ruslar uzun zamandır oyun piyasasına girmek istiyor. Sürekli olarak yeni projeleri mantar gibi ortaya çıkarıyorlar. Aslında gerçekten de bir şeyler yapmak istiyorlar. Fakat o kadar vaad ve sözlerine rağmen pek az yapım başarılı oldu. Bunların çoğu ne yazık ki vasat oyunlardı ve işe yaramazlardı. Hala bir çok Rus firması yeni oyunları duyuruyor, en son olarak Kreed’in yapımcısı East Front adında ilginç bir FPS geliştiyor. Eğer dediklerini yaparlarsa ortaya iyi bir yapım çıkabilir. You Are Empty var, ayrıca Perimeter’in de ek görev paketi geliyor. İşte yavaş yavaş bir şeyler yapmaya başladılar. Bu taşlar zamanla yerine oturacak ve ortaya güzel oyunlar çıkacaktır. Ruslardan bu kadar bahsetmemin sebebi bir Rus firmasının oyunu olan Operation Matriarchy.

Operasyona Başlayalım

Velian gezegenindeki tüm kadınlar başka bir gezegenden bulaşan virüs yüzünden değişime uğruyor. Bizde orduya çağırılıyor ve Velian'a savaşmaya gidiyoruz. İşte tüm konu bundan ibaret, ilk bakıldığı zaman ilginç bir senaryo gibi duruyor. Ancak pek öyle ilgi çekici bir şeyde değil.

Başlangıçta hiç sinematik yok, olayların nasıl oluştuğunu anlamadan pat diye aksiyona giriyoruz. Savaş gemimizde uyanıyoruz, bir iki tur attıktan sonra bıçak buluyoruz. Sonrasında ise karşımıza yengeç gibi olan düşmanlarımız geliyor, bıçakla atraksiyona giriyoruz. Düşmanlarımız hiç de zeki değiller, uzaktan kazık yutmuş gibi sabit şekilde ateş edenler var, bazıları sizi kovalayabiliyor, bazıları ise yanınıza gelip beni sevin diyor. Yanınıza gelenler tekme atıyorlar veya yumruk sallıyorlar sadece, tek marifetleri bu. Zorluk seviyesi artınca, düşman sayısı ve güçleri de artıyor, bu iki faktör dışında değişen bir şey yok.

Düşmanlar demişken oyunda bez bebek efekti kullanılıyor. Efekt gayet başarılı, rakiplerimiz güzel bir şekilde ölüyorlar. Bu oyun içinde çok hoş olmuş. Karşınızdakini öldürdüğünüz zaman, cesedi merdivenlerden aşağı yuvarlanıyor veya kayıp gidiyor. Bu konularda Matriarchy başarılı olmuş derken parçalanma efektlerinde ise donup kalıyoruz. Parçalanmaları hiç hoşuma gitmedi. Büyük büyük molozlar halinde ortaya saçılıyorlar. Etkileşim olarak çevredeki bir kaç eşyayı, oraya buraya ittirebiliyorsunuz. Eğimli bir yerden patlayıcı kutuları aşağı itip patlatır ve düşmanlarınızı harcayabilirsiniz. Ancak yapacaklarınız bu ufak numara ile sınırlı elinizden başka bir şey gelmiyor. Biraz daha geliştirilse çevre ile etkileşimimiz daha fazla olurdu, bu oyuna daha fazla zevk katardı.

Grafikler eskide kalmış. Modellendirme olsun, çevre olsun bundan bir kaç sene öncesine aitmiş gibi sanki. Matriarchy günümüz oyunlarına hiç yaklaşamamış, eskilerde kalmış. Işıklandırma ve gölgelendirme sanki elle çizilmiş gibi berbat şekilde karşımıza geliyor. Ne kadar grafikleri arttırsanızda yok, fayda etmiyor hala mazidekiler gibi duruyorlar. Bu kadar kötü grafiklere rağmen oyunun kasması ayrı bir dert. Yeter diyorsunuz, ancak bununla da sınırlı kalmıyor. Aynı dediklerim sesler içinde geçerli. Duvara ateş ettiğiniz zaman seken kurşundan çıkan “cıv” sesi insanı sinir edebiliyor. Işın silahlarının efektleri diğerlerinden daha farklı, bu yüzden biraz daha öne çıkıyorlar. Seslendirmeler orta şekerli olmuş, pek öyle dikkat edilmeselerde kötü de sayılmazlar. Sinematikler oyunda yer alıyor, ancak bunlar özene bezene hazırlanmış değiller. Sadece arada sırada çıkıp, konuyu biraz açıklamak için koyulmuşlar. Oyun içi grafik motoru ile hazırlanmışlar.

Mazi

Oynanıştan mazide kalmış, git aşağıdan kırmızı anahtarı al kapıyı aç mantığı Matriarchy’de devam ediyor. Bu oynanış Half Life 1 ile beraber bence rafa kaldırılmıştı. Oynanışta böyle olunca haliylen sürekli olarak düşman öldürüyoruz. Yapay zekaları iyi olmayan düşmanlarımızdan dolayı oyun belli bir süre sıkmaya başlıyor. Sürekli olarak vur, öldür, patlat, kapıyı kapa, yok açık kalsın sıcaktan patlıcam gibi atraksyonlarda kendimizi harcıyoruz. Oyunu biraz renklendiren fonksiyonlardan biri Tribes: Vengeance’de olduğu gibi zırh giyip arada aksiyona girmemiz. Giyiyoruz sonrada yaratıklara dalıyoruz. Yalnız Tribes’da uçabildiğimiz, kaçabildiğimiz, gerektiği zaman derdimize derman olan zırhlarımız burada yok. Bunun yerine daha basit bir çeşit yer alıyor. Yinede oyunun solgun ve tek düze oynanışını arada dağıtabiliyor.

20 farklı silah var. Makineli, minigun, bıçak vs... klasikler dışında Quake’deki Railgun benzeri bir silah ve türevleri yer alıyor. Silahlar iyi hoş çok çeşit var diyebilirsiniz. Hepsini yanınızda taşıyamıyorsunuz. En fazla 5 silah taşıma hakkınız bulunuyor. Yeni birini bulduğunuz zaman diğerini bırakmak zorunda kalıyorsunuz.

Operation Matriarchy bana pek çok yönden Quake 2’yi anımsattı. Grafikler olsun ve özelikle düşmanlarınızın parçalanması, kendimi Q2 oynar gibi hissettim. Belki bundan bir kaç sene önce çıkmış olsa iyi bir oyun olabilirmiş. Ancak modası geçmiş, üstünüze gelen hilkat garibelerini ve yengeçleri öldürüyorsunuz. Kötü grafiklere rağmen sistem kastırması ve Multiplayer’nın olmaması ayrı bir konu. Benim gibi çamurdan olsun FPS olsun derseniz, alın oynayın. Onun dışında almasanız daha iyi olur diyorum. Bu konuyu burada bitiriyorum...