STEEP

Haritanın genel yapısı bir yana, ince ince işlenmiş tüm detayları da göz dolduran cinsten. Güzel bir işçilik ile tasarlanmış görevlerin dışında, haritada başı boş bir şekilde dolaşırken bile kendinize birçok zorlu görev yaratabiliyorsunuz. Steep'in haritasınıda istediğiniz yere, istediğiniz şekilde gidebiliyorsunuz. Elbette haritanın da buna uygun olması gerekiyor. Koca bir tepeden aşağı Snowboard ile de kayabilirsiniz, paraşüt ile de süzülebilirsiniz, size kalmış!

Steep'te bulunan görev türleri ilk başta çeşitli gibi görünse de daha sonra sadece birkaç çeşit görevden ileri gidemediklerini fark ediyorsunuz. Oyunun en büyük problemi de buradan sonra başlıyor. Güzel, huzur verici bir oyun olabilir evet, ancak bir yerden sonra oyundaki amacınızı kaybediyorsunuz. Bütün olayınız yeni haritaya gitmek, noktaları açmak, görevleri bitirmek ve diğer haritaya geçmek oluyor. Elbette yüzeysel olarak düşündüğümüzde bir 'kayak' oyunundan da daha fazlasını beklemek ne kadar doğru olur bilmiyorum ancak bu argüman bile Steep'in bir yerden sonra dayadığı boşluk hissini geçiştirmeye yardımcı olamıyor.

İncelemenin başında da demiştim ya hani, Ubisoft'un oturttuğu bu yeni sistemin mensubu olan neredeyse tüm oyunlar bir yerden sonra karşılaştığımız garip bir boşluk ve amaçsızlık hissine sahip oluyor. Sanırım bu genellemenin dışında tutabileceğim tek oyun Rainbow Six Siege'dir. Diğer Ubisoft oyunları gibi Steep de bir çevrimiçi oyun sistemine sahip. Dilediğiniz zaman haritada gördüğünüz bir başka oyuncuyu grubunuza davet edebiliyor ve beraber bazı aktiviteler gerçekleştirebiliyorsunuz. Elbette bunu direkt olarak arkadaş listenizdeki kişiler ile de yapabiliyorsunuz. Grup bazlı oynanışın yanı sıra çeşitli görevlerde diğer oyuncuların karakterleri ile de yarışabiliyorsunuz. Üstelik o sırada çevrimiçi olmaları da şart değil. Oyun bir bakıma diğer oyuncunun hareketlerini kopyalıyor ve garip bir illüzyon yaratıyor.

Steep görsel açıdan gerçekten güzel görünüyor. Karlarla kaplı devasa haritayı mümkün olan en sade ve muazzam şekilde gözler önüne serebilen Steep'in asıl sıkıntısı müzikleri açısından ortaya çıkıyor. Adrenalinin kimi zaman en yüksek dereceye çıktığı Steep'te müzikler hiç belli olmuyor. Arkada bir şey çalıyor, duyabiliyorum ancak bu yeterli olmuyor. Steep'i oynarken benim yaptığım gibi kendi müziğinizi açmanızı tavsiye ediyorum. Ana odağı adrenalin bazlı bir spor olan bir oyunda bu eksiklik olmamalıydı bana kalırsa.

Steep'in benim açımdan en saç baş yoldurtan sıkıntısı oyunun sahip olduğu bug ve glitch sorunları oldu. Belki de Ubisoft Annecy'nin bu yüzden acele etmemesi gerekiyordu. Oyundaki bir noktaya ışınlandığımda kendimi bir dağın içine sıkışmış bir şekilde bulduğum bile oldu. Ve bu öyle bir-iki kez değil, birçok kez oldu. Bariz bir problem bu. Aynı şekilde bir dağdan aşağı kayarken birçok kez görünmez duvarların arasına sıkıştığım ve hiçbir şekilde ilerleyemediğim oldu. O noktada da yarışa baştan başlamak gerekiyor ve bu cidden can sıkıcı olabiliyor. Bir iki ay daha üzerinde çalışsalar çok daha güzel bir oyun olabilirmiş Steep.

Son sözlere gelecek olursam...

Steep, üzerinde az daha uğraşılsa çok daha sağlam bir oyun olabilirdi. Eğer bu tür sporları seviyorsanız Steep size iyi gelecektir, orası kesin. Ancak bir yerden sonra sizin bile yapacak bir şey bulamayıp Steep'i bir kenara bırakacağınıza eminim. Hele ki bu tür sporların müdavimi değilseniz Steep'i edinmenizi pek tavsiye etmiyorum. En azından şu anki fiyatı ile bunu hak eden bir oyun değil.