Sword of the Stars

Şu sıralar ülkemizde yayınlanan Battlestar Galactica dizisi ile uzay aşkım yeniden alevlendi. Cylon’lar ve insanlar arasındaki uzay boşluğunda yapılan o çarpışmalar, uzay gemileri, açılan ateşler, paylamalar vs… hepsi bir anda bunu körükledi. O gazla bir anda kendimi Freelancer’ı yükler durumda buldum. Hemen maceraya atıldım, ancak ben tek bir kahraman olmak istemiyordum. Komutan Adama gibi olmak istiyordum. Bana tek bir gemi değil, birçok uzay gemisinden oluşan filo lazımdı. İşte bu istekle yanıp tutuşurken, Sword of the Stars imdadıma yetişti.

Kalkanlar hazır mı?

Sword of the Stars beni ipten alırmış gibi yapan bir oyun oldu. İddialı olmadan, abartılmadan geliştirildi ve piyasaya sürüldü. Elimizde dört farklı ırk bulunuyor ve bunların hepsi birbirini sürekli ezmeye çalışıyor. Oyunumuzun konusu kısaca böyle işliyor. Direk bakıldığında klişe olan bir senaryo temel olsa da, oynanış ciddi anlamda farklı. Irklar tüm özellikleriyle birbirinden oldukça ayrı ve farklı uç noktalar. Öyle ki bu gemilerinden, teknolojilerine kadar en ince noktaları dahi kaplıyor.

İlk olarak karşımızda basit yapılı bir oyunun olduğunu belirtmek istiyorum. Ciddi anlamda sade ve basit bir dinamiğe sahip. Öyle karman çorman gereksiz menüler arasında gidip gelmiyoruz, böylece oyuncu sıkılmıyor. Aslında Sword of the Stars’ın en iyi yanı bu kısmı. Bazı oyunlar gereksiz eklentiler ve pencerelerle oyuncuyu kendinden soğutur. Ancak burada ona rastlamıyoruz. Kısaca gereksizlikler yer almıyor. Bunlara ek olarak yapmamız gereken yeteri kadar askeri gücü yapıp, düşman üstüne gitmek ve onu ortadan kaldırmak. Böylece galaksi içinde imparatorluğumuzu kurabiliyoruz. Bunu yaparken tabii ki teknoloji geliştirip üstünlük kurmamız gerekiyor. İşte can alıcı kısımlardan biri, teknoloji ağacı ve gelişim basit. Sadece birkaç emir verip, askeri birimlerinizin teknolojik olarak gelişmesini izlemek kalıyor. Bunu yaparken hiç karışık menüler arasında boğulmuyor ve bir iki ufak komotunuzla gerçekleştiriyorsunuz.

Mücadele

İş dönüp dolaşıp savaşa geldiği zamanda oynanışın ne kadar akıcı olduğunu görebiliyorsunuz. Ancak bu sözlerim grafikler için geçerli olmuyor. Üç boyutlu uzay yapay dururken, gemilerin de pek iç açıcı durumda olmadığını belirtmek lazım. Modellemeler biraz fiyasko gibi duruyor. Ancak vasatın biraz üstünde idare edebiliyorlar. Bunlara biraz da pek fazla sesi çıkmayan efektleri de eklersek tamam olur. Sesler de iyi olmamış. Patlama efektleri özellikle vızıltı gibi kalabiliyor. Ben bu ses nereden geliyor diye çevreme bakarken, bir baktım oyunun kendisine aitmiş. Oynanışın güzel olduğu Sword of the Stars ne yazık ki teknik bakımdan çuvallamış vaziyette. Grafiklerin iyice dolup taştığı bir şey olmasa da, aynı oynanış gibi akıcı ve sade grafikler isterdim. Buna bir de biraz daha iyi ses efektleri eklenseymiş, yapım daha etkileyici olabilirmiş.

Son nokta

Ara birimde biraz düdük kalmış. Biraz daha kullanışlı bir ara birimin olması gerekirdi. Ancak bir süre sonra buna alışabiliyorsunuz. Birde Sword of the Stars’ta gereksiz bilgiler dışında kalan, önemli ve yararlı istatistiklere ulaşmama problemi var. Bu belki de en büyük eksiklik sayılabilir. Basit bir oynanışa sahip olsa da, istatistik kısmı cidden bir sorun oluyor. Çünkü bir savaştan çıktıktan sonra tam olarak sonucu göremiyor ve buna göre bir düzeltme yapamıyorsunuz. Sword of the Stars orta şekerli bir yapım. Sonuca zar zor ulaştıran bilgilendirmesi biraz can sıkıcı olsa da, sevenler varsa oynayabilir.