BAKIŞ AŞISI #7

Malumunuz bir hafta daha geçti. Bakış Aşısı durdurulamaz bir biçimde büyürken (yalanın daniskası) Gamescom bu haftaya damgasını vurdu. İştahı kabarık oyuncu kitlesi olarak yeni neler var diye her taşın altına bakar olduk. Ceyda ile Can sağ olsun durmadan yeni haberleri girerek heyecanımızı korumada bize yardımcı oldular. Can’ın parmakları en son haber girmekten kenetlendi, zeytinyağı ile sorunu çözdük.

Bense işin o kısmına girmeden bütün hafta Dark Souls 2 oynadım, ehe! Ne yapayım, resmen ikinci Skyrim vakasını yaşıyorum. Oynadıkça oynuyorum, duramıyorum. Kendimi engellediğim de yok ama bu nasıl bir sevdaya dönüştü arkadaş?

Oyunda bu sefer NG+ için hazırlanıyorum, karakterimi ona göre geliştiriyorum ama ne yapacağıma hala karar veremedim gitti. Her silahın ayrı animasyonu, her düşmanın ayrı taktiği var. Bu nasıl bir detaycılıktır? From Software kendine has Aksiyon/RYO mantığını her yeni oyunuyla birlikte bir kademe daha yükseltiyor.

Benim için dokunulmaz olan Bethesda ve Valve’ın ardından yeni bir firma daha zincire eklenmiş gibi görünüyor. O değil de Skyrim’i çok özledimi yine fark ettim. Her nasılsa size sözünü verdiğim yeni hikâye serisi için yine oynamak zorundayım diye şimdilik Tamriel maceramı erteliyorum. Çünkü biliyorum ki o topraklara adımımı attığım anda bir daha benim için dönüş çok zor oluyor.

Aha bir de Torment’e başladım, ofiste efsaneyi yâd ediyorum. İçim dışım yine RYO oldu sevgili okur. Torment’in her saniyesinde hayretler içinde olmak beni o kadar etkiliyor ki… O zamanlar sinematik, ara sahne gibi imkânlar olmadığından, diyalogları bir roman gibi anlatan Torment’in büyülü dünyası çıkışından seneler sonra bile benim için mükemmelliğini muhafaza ediyor.

Sanırsam oynarken aynı zamanda kitap okuyormuşum hissiyatı veren tek oyun olmaya devam edecek. Planescape: Torment gibi oyunları bir daha asla göremeyecek olmamız çok üzücü bir gerçek. Dönemin hikâye anlatım teknikleri yerini Half-Life, MGS gibi serilerin öncülüğünü yaptığı sinematik anlatıma bırakmış durumda.

Elbette burada yenileri eleştirmek gibi bir aptallık yapmıyorum. Oyun dünyası her zaman değişmek ve yenilenmek zorunda. Buna mecbur! 20 sene öncesi, 10 sene öncesi, hatta geçen sene bile tarih olmuş durumda. Peki, önümüze bakmamız gerektiğini varsayarsak, bizleri neler bekliyor?

Merlin bünyesinde 3. yılıma giriyorum. 3 yıldır sürekli söylediğim bir şey var. Artık yaşlanan markaların kendilerini ciddi manada yenilemeleri gerekiyor. Ellerindeki içerikleri hızlı olmak adına birkaç sene içerisinde tüketen dev seriler, kendilerini tekrar etmekten değirmene dönmüş durumdalar. Değirmeni izlemek güzeldir, ama bir yerden sonra insan sıkılır yahu.