Castlevania: The Dracula X Chronicles

Castlevania, Konami firması tarafından geliştirilen ve tarihi 1986 yılına kadar uzanan köklü bir seriden oluşuyor. Farklı platformlarda olmak üzere günümüze kadar on yedi değişik yapımla karşımıza çıkan seri, PSP’ye çıkan son versiyonu ile Castlevania serisinden üç ayrı yapımı tek UMD diskinde buluşturuyor.
Yapım için bir maziye dönüş desek yeridir. Yıllar evvel çıkmış serinin popüler yapımları, son zamanlarda Atari firmasının da yaptığı gibi, yeniden düzenlenerek PSP’ye entegre ediliyor. Firmalar için para kazanmanın, bizler için ise maziye dönmenin en kısa yolu olduğu söylenebilir. Dracula X: Rondo of Blood, diskteki üç oyundan ikisini oluşturuyor. Rondo of Blood, tahmin edeceğiniz gibi olduğu gibi değil. 3D grafik yeniden kaydedilmiş ses ve müzikler gibi güncellemeler ile geliyor. Bununla birlikte nostaljiden ödün vermek istemeyenler için, yapımın asıl versiyonundaki gibi orijinal 2D grafik ve eski sesleri ile de oynayabiliyorsunuz. Yalnız burada bir noktaya değinmek istiyorum; yapımın ilk orijinal seslendirmeleri Japonca! Ancak firma bizlere seçenek sunuyor ve eski versiyonda yeni İngilizce seslendirmeleri kullanabiliyoruz. Diskteki üçüncü yapım Castlevania: Symphony of the Night ise, 2007 yılında Play Station ve Xbox 360 için piyasaya çıkan versiyonların iyi yönleri ile oluşturulmuş bir harmanlama diyebiliriz.

Kont Dracula

Rondo of Blood’da Vampir avcısı Richter Belmont ya da Maria Renard’ı yönetiyoruz. Sağa ve sola kayarak ilerleyen ekranlar boyunca kahramanlarımız dipsiz kuyular, sürpriz tuzaklar ve bol miktarda canavarlar ile mücadele ediyor. Karakterlerin kendilerine has özellikleri olduğu yapımda Richter Belmont, Maria Renard’a göre daha dayanıklı bir yapıya sahip; ancak Richter, Maria’dan daha yavaş yürüyor veya Maria sıçrayışları Richter’dan daha iyi yapabiliyor ancak ona göre çok daha çabuk ölüyor. Karakterlerin artı ve eksilerini değerlendirerek hangisi size daha uygunsa onunla oynamanız daha mantıklı. Bölüm sonlarında skill değerleriniz Boss canavar ile karşılaştırılıyor ve onu yenip yenemeyeceğinizde büyük rol oynuyor.

Üçüncü oyun olan Castlevania: Symphony of the Night, Rondo of Blood’un devamı niteliğinde. Hikaye aradan geçen dört yıl sonra başlamakta ve karakter olarak Richter ya da Maria değil, Dracula’nın oğlu Alucard ile oynanmakta. Dracula’nın şatosunu araştırdığımız yapımda, harita ve level yapısı önceki yapımlara göre değişerek birbirine bağlı odalar halini alıyor. Açıldıkları yer sık sık değişen kapılar ve kırıldığında yeni mekanlara açılan duvarlarla karşılaşmak mümkün. Öldürülen düşmanlar arkalarında kıyafet ve silah bırakabiliyor; bunlar kullanıldığında karakter gelişimine artı puan olarak yansıyor. Yapımda grafikler şimdiye göre her ne kadar iç açıcı olmasa da 1990’lı yılların yapımıyla karşı karşıya olduğumuz unutulmamalı. Grafikler zamanına göre değerlendirildiğinde özellikle arka plan kaplamalarındaki ince işlenmiş detaylar çok başarılı. 2D animasyonlu karakterler, 3D öğeler ve 2D arka planlar uyum içinde. Yenilenen sesler ve müzikler sayesinde Japonca öğrenmekten de kurtulmuş durumdayız. Eski ile yeniyi birleştiren yapı sayesinde hem oynanabilirlik arttırılmış, hem de yapımın nostaljik öğelerinden ödün verilmemiş. Yalnız oyun dünyasının gelişimine nerelerden gelindiğine dahi bakılmak için bile denenebilir.