Chaos

Rokos nöbetinin ikinci saatindeydi. Yarım saat sonra nöbeti bitecek ve evine dönecekti ; kızlarını özlemişti. Bir asker olmak hoşuna gitmiyordu fakat ailesinin karni iyi doyuyordu. Oldukça gençti. Amaci yeteri kadar para biriktirip yaşayabilecegi kadar toprak satın alıp çiftçilik yapmaktı.
Şatonun rutubetli koridorlarında dolaşırken zamanın çabuk geçmesini diledi içinden.

Alçak bir ses duydu ve bu onun için son oldu , tüm düşleri , gelecek planları, duyguları… Hepsi bitti. Bir saniye önce vardı ve artık varlığı sona ermişti. Boğazından kanlar boşaralarak dizlerinin üstünde yere çöktü. Daha yere düşmeden katili onu yakaladi ve karanliga çekti. Ölmeden önce ağzından tek kelime çıktı : “Dantas”. Dantas bir tanrıydı , onun var olduğunu birkaç saniye sonra öğrenecekti.

Siyahlar içindeki katil hançerini kurbanın pelerinine sildi. Şu ana kadar beş asker öldürmüştü. Esas kurbaniyla arasinda sadece bir kapı vardı. Karanlığa alışmış gözleriyle kapıyı inceledi , tokmağa ve menteşelere baktı ; kapının ses çıkarmayacağından emin olduktan sonra hafifçe tokmağı tuttu ve kapıyı açtı.

Ölmesi gereken kişi yataginda uyuyordu. Dikkatlice inceledi.

“Adamın göz kapakları hareketli; kesinlikle uyumuyor. Beni farketti , kim olduğumu öğrenmek için yanına gelmemi bekliyor.”

O akıllı bir insandı ve aptal yerine konmaktan hiç hoşlanmazdı. Ayrıca zaman kaybetmekten de nefret ederdi. Yıldırım hızıyla arbaletini çekti ve tetiğe bastı.
Zehirli oklardan biri ince bir çığlıkla hedefe doğru fırladı.

Zaten uyanık olan kurban yataktan fırladı. Çok geçti. Kalbe hedeflenen ok, kurbanın hareketi nedeniyle omuzuna saplandı. Vücudu kaskatı kesilen adam bir çığlık attı ve yere kapaklandı. Katil zamanının olmadığını anladı; yüksekliği düşünmeden pencereden aşağı atladı ve karanlığın içinde kayboldu.

O anda içeri giren muhafızlar krallarının kaskatı bedeniyle karşılaşınca şok oldular.