Sarayda bulunan kimse Jarl Ulfrick'e yaklaşamazdı. Şu anda değil. Aodray'ın verdiği haberle birlikte tahtından hışımla kalkan direniş lideri uzunca bir süredir İmparatorluk'a lanet okumakla meşguldü. O kadar sinirliydi ki alnındaki damarlar uzaktan bile belli oluyordu.
Galmar da aynı öfkeyi sessiz bir biçimde yaşamakla meşguldü. Yumruklarını sıkmıştı. Gözleri ise boş bir biçimde ileriye bakıyordu. Hüzün ve öfke Kralların Sarayı'nı çepeçevre sarmalamıştı.
İmparatorluk'un bu kadar ileriye gidebileceğini hiç kimse tahmin edemezdi. Her şeyi yapabilirlerdi, fakat sınır köylerinden birini kılıçtan geçirmek onlara göre bile değildi. Bu insanlık dışıydı.
Ulfrick bir süre daha tahtın etrafında dolandıktan sonra, halsiz düşmüş olacak ki yeniden tahta çöktü. Geniş ağzının ardındaki dişler sımsıkı kapalıydı. Galmar, Jarl'a destek olmak için yanına kadar geldi ve Ulfrick'in kulağına bir şey fısıldadı. Sarayın içi sessiz olsa da yinede Galmar'ın ne dediğini kimse duyamamıştı.
"Adın nedir Nord?" dedi Aodray'a dönerek. "Verdiğin acı haberlere karşılık olarak ismini söyle bizlere."
Aodray birazdan neler olacağını çok iyi biliyordu. Bu yüzden ismini söylemekten çekiniyordu. Whiterun buraya çok uzak bir şehir değildi. Ejderdoğan'ın dedikoduları buraya kadar ulaşmamışsa gerçekten çok şaşırırdı.
"İsmim Aodray."
Tam da tahmin ettiği şey oldu. Saray halkı anında aralarında fısıldamaya başlamıştı. Kimi parmağıyla Aodray'ı gösteriyor kimi de ağzı bir karış açık şekilde Nord'a bakıyordu. Aodray bunların olmasını bekliyordu. Beklemediği Jarl Ulfrick Stormcloak'un tepkisi olmuştu.
"Sonunda gelebildin Ejderdoğan." dedi Jarl Ulfrick ilk defa gülümseyerek. Gerçi bu, gülümsemeden çok alt dudağın hafifçe bükülmesinden ibaretti. "Beni tanıyor musunuz?" dedi Aodray şaşkınlıkla. "Yani kim olduğumdan fazlasıyla emin gibi duruyorsunuz." "Aodray, ben aptal bir adam değilim." dedi Ulfrick elini sallayarak. "Ralof buraya geldiğinde senden ve isminden bahsetmişti. Whiterun'a ejderha saldırısını haber etmeye gittiğini söylemişti. Eh, orada yaşadıklarının dedikoduları buraya kadar geldi." “Ralof iyi mi?” diye sordu Aodray. Sesindeki heyecanı bastırmaya çalışmıştı. Fakat bu çaba Ulfrick’in gözünden kaçmamıştı. “Kötü şeyler yaşansa da, insanlar ölse de, bazen bir dostun olduğunu bilmek kendini iyi hissetmeni sağlar. Evet, o burada Ejderdoğan.” “Bunu duyduğuma sevindim.” “Konuşmamız bitince onu görebilirsin.” dedi Ulfrick konuyu değiştirmek için. “Şimdi eski dostundan daha önemli problemler var.” “Anlıyorum Jarl’ım. Sorularınızı elimden geldiğince cevaplamaya çalışacağım.” “İlk olarak; Bu saldırıyı İmparatorluk güçlerinin yaptığından emin olmalıyız.” dedi Jarl Ulfrick. “Senin sözüne elbette inanıyorum, ama ikinizin tanık olduğunu şeyleri kanıtlayamazsak İmparatorluk’a karşı hiçbir ithamda bulunamayız.”
Aodray ilgiyle Jarl Ulfrick’e baktı. Haberi ilk aldığında neredeyse delirecek olan direniş lideri, bir anda tutum değiştirmişti. Aodray, adamın duygularını bastırıp işi politikaya dökmesine çok şaşırmıştı. Sarayda buna şaşıranın sadece kendisi olmadığını birazdan anlayacaktı.
