FlatOut 2

Yazı için Gökhan Kılcı'ya teşekkür ederiz.

FlatOut 2'den önce...

Herkes Underground 2'yi oynarken, Bugbear 2004 yılının sonlarında sürpriz bir oyunla çıkıp gelmişti ve FlatOut yılın hitlerinden biri olmuştu. Simulasyon ve Arcade arasında iyi dengelenmiş olan yapımın, bu derece sükse yapmasının nedeni gerçekçi fizik modellemesi ve son derece eğlencelik mod'larının oluşuydu. Daha önce kimin aklına gelmişti ki arabanın ön camından pilotu onlarca metre havaya fırlatıp, bunu bir yarışa dönüştürmek ya da aynı mantıkla lobutları devirmek. İşte FlatOut böyledi.

...ve FlatOut 2

Bizi ilk olarak dil ekranı ve hemen ardından da yenileme hızını seçtiğimiz menü geliyor. Son zamanlarda PS2'ye çıkan oyunların olmazsa olmazı olan 60 HZ desteği FlatOut 2'de de mevcut. Ardından oyun içi grafiklerle hazırlanan hoş bir video karışılıyor bizleri ve doğrusunu söylemek gerekirse video insanı gaza getirir cinsten. Profilimizi ayarlıyoruz ve sıkıcı bir yükleme süresinden sonra nihayet menüdeyiz.

Yarış başlasın

Güzel bir müzik eşliğinde Single Player'a damlıyorum. Career, Single Race, Single Stunt, Single Event ve Single Derby içerisindeki mod'lar.Carrer mod'da hepimizin bildiği gibi başlarda külüstür bir arabayla yarışlara giriyoruz ve sonrasında daha sert ve güçlü arabalarla kariyerimize devam ediyoruz. Elbette bir Gran Turismo 4'teki kadar olmasa da, FlatOut 2'de de aracımızı Upgrade edebiliyoruz.

Single Race'de diğer yarış oyunlarından aşina olduğumuz bir bölüm. İstediğin arabayı seç, istediğin parkurdan birine gir tarzında. Single Stunt en can alıcı mod bana göre. Burada roketli arabalardan birini seçtikten sonra envai çeşit eğlencelik yarış sizi bekliyor. Bugbear, oyunu sadece FlatOut 2 Single Stunt olarak piyasaya çıkarsaydı da olurdu aslında. Mod'ların çeşitliliğini gördüğünüzde bana hak vereceksiniz. Single Event ise kapalı parkurlarda yarıştığımız bir mod. Single Derby'de ise hayvani amerikan arabaları eşliğinde aracımızı rakiplerimizin üstüne sürdürüyoruz. Kısacası bu bölümde rakipler bir birini yok etmeye çalışıyorlar. Rakibimize vurdukça puanlar kazanıyoruz. Aynı anda hem hayatta kalmak, hem de en yüksek puanı yapmak bu bölümde ayrı bir başarı.

Geliştirilen fizik motoru

Yapımcılar oyunun zaten iyi olan fiziğini daha da geliştirmişler. Etkileşime girdiğiniz her şey kırılıyor,parçalanıyor. Hasar modellemesi iyi, fakat ilkinin biraz daha gerisinde. Gene de hasar modellemesinin bir Burnout Revenge kadar iyi olduğunu söyleyebilirim.

FlatOut 2'nin grafikleri ilk oyuna nazaran PS2'de daha güzel görünüyor. Kullanılan Bloom efekti de buna etken. Işıklandırma oldukça iyi. Fakat dokuların çözünürlüğü bariz bir şekilde düşmüş. Sanırım yapımcılar PS2'de bekleyenlerini geliştirilen fizik modellemesinden mahrum bırakmak istememiş. Bu yüzden performansı arttırmak için dokuların çözünürlüğünü düşürmek zorunda kalmışlar. Buna rağmen tempo arttığında Frame Rate düşüyor. Sonuçta PS2'nin işlem gücü malum. Fakat bu grafikleri Geforce 2 türevi bir GPU'nun işlediği ayrı bir muamma. Nihayetinde grafikler ve performans gayet iyi.

Seslerin ilk oyundan farkı yok. Fakat müzikler harika. Alternatif Rock tarzındaki şarkılar yapımın temposuna iyi ayak uyduruyor. Bunlardan en çok dikkatimi çekenler; Yellowcard - Rough Landing Holly, Yellowcard - Breathing ve Alkaline Trio - Mercy me. Hepside insanı gaza getiriyor.

Sonuç olarak

Yükleme süreleri çok uzun değil ama menü geçişlerinde bir kaç saniyelik bekleyiş can sıkabiliyor. Oynanışta ise tek can sıkan nokta, bir duvara çarptığınız zaman oyuncuda sanki, o duvara yapışmış hissi uyandırıyor olması. Geri gitmeye kalktığımızda araç hızlı bir şekilde manevra yapamıyor. Yapımdaki tek bug bu olsa gerek. Sonuç olarak FlatOut 2, arşivinizde bulunması gereken bir oyun.PS2'de yılın hitlerinden biri olmaya aday.