Infernal

RPG oyunlarında istersem kötü olup, şeytani olarak işleri sonuçlandırabilirdim. Genelde birçok güzel RPG oyunu kötülük yolunu da alternatif olarak sunmuştur. İsteyen iyi, isteyen kötü olarak karar verebilir. Uzun zamandır iyilerin tarafında olmaktan bıktım. Direk olarak kötülüğü istiyordum ki, Infernal şeytanın iş birlikçisi olarak bize bunu sunuyor. Bir süre önce demo’su yayınlanan ve uzun zamandır beklediğim Infernal sonunda çıkageldi. Aslında beklememin sebebi direk olarak salt kaos veya kötülükten ziyade, PC’de ağız tadıyla çat çat diye oynayabileceğim bir aksiyondu. Metropolis firması da Infernal’daki aksiyonun dolu dolu olacağını temin ediyordu. Demo’sundaki hareketli oynanıştan sonra tam sürümü beklemeye koyuldum. Tam sürüm bakalım etkilere nasıl tepki verecek?

Şeytanın uşağı

Kötülük tarafında oynanabilen bir oyun Infernal. Konusu bilmeyenler için hemen belirtelim. Ryan Lennox, Tanrı işleri adına uğraşan iyilik timsali bir ajan. Ancak çıktığı görevlerde etrafı iyice dağıtmakta ve öldürmekten zevk almaktadır. Bu durum iyilik güçleri adına terstir, sonunda Lennox içindeki yıkıma ve öfkeye yenik düşüp yoldan iyice sapar. Ceza olarak güçleri elinden alınır ve ortada bırakılır. Lennox’un içindeki kötülüğü bilen şeytan onu kendi tarafına çeker, ona yeni güçler verir. Artık Ryan, şeytan adına çalışan ve iyilik savunucularını avlayan biri haline gelir. Zaten oyunun hemen başındaki sinematikte beyaz saçlı güzel bir kadınla barda oturan Ryan tuzağa düşüyor. Hatta muhabbet ettiği güzellikteki iyilik ajanı ona silah çekiyor, tam vuracakken kaç diyor ve sonrasında şeytanla olan anlaşma oluyor. Aslında ajanlar temel olarak hem iyiliğin hem de kötülüğün, birbirine baskın olmadan dengede durması için çalışıyor. Senaryo üstünde aslında çok fazla kafa patlatmaya gerek yok. Çünkü o RPG’lerde veya başka oyunlarda görmeye alışık olunan dolambaçlı, derin konu yer almıyor.

Yapımdaki ilk dikkat çekici ve aslında oyunun en iyi olduğu noktalardan biri grafikler. Hazır bir grafik motoruyla Infernal yapılmamış. Metropolis oturmuş ve sıfırdan yeni bir motor yazmış. Açıkçası bu sıfırdan yazılan grafik motoru iyi de iş çıkartmış. Infernal’in grafikleri vasatın üstünde seyrediyor. Zaten demo’da da belirtmiştim. Tam sürümde görüntü olarak pek bir fark olmayacak diye. Çevrenin dokusu güzel. Ryan ve oyundaki belli başlı ana karakterlerin modellemeleri iyi. Zaten Ryan üstünde detaylar kendini belli ediyor. Directx 9’un nimetleri çok güzel etrafa harmanlanmış. Yalnız ışıklandırmalar, parlaklıklar, yansımalar bazı yerlerde aşırı derece olmuş ve yapaylık hissini iyice körüklüyor. Patlamalar iyi duruyor. Rakiplerin modellemeler genelde aynı. Ama asıl manada sıfırdan yapılan bir motor ve performans olarak fazla yormayan optimizasyonuyla iyi iş çıkartılmış.

Grafiklerden yana olan güzellik seslerde ne yazık ki direk devam etmiyor. Efektler belli bir yere kadar kendini tekrar etmiyor. Ama bir süre sonra bazılarının aynı olduğunu anlayabilirsiniz. Seslendirmelerdeki ezbere yapılmış havası devam ediyor. Özellikle oyun içi grafik motoruyla yapılmış sinematiklerin bazılarında, senkronize işi demo’daki gibi. Görüntü ve ses birbirini tutmuyor. Menüde ve aksiyon dolu kısımlarda çalan müzikler, Infernal’in hızı ve atmosferi ele alındığında iyi seçim. Gaz parçalar ve ortama güzel uyuyorlar.