1/6

Karanlık Kardeşlik - Bölüm 23

Emin Çıtak 12.12.2011 - 11:07
Ölümün ardından
Ölümün soğukluğunun esir aldığı bedeni çürümeye bırakmak istemiyordu. Yeniden canlansın, yürüyebilsin, konuşabilsin istiyordu. Yaklaşık yedi saattir ikizinin bedeni başında yas tutan Elrin, umutsuzca Tal’ın geri gelmesini bekliyordu. Göz kapakları aralıksız dökülen gözyaşları nedeniyle şişmişti. Diz kapaklarıysa sert zemine dayanmaktan hissizleşmişlerdi. Boğazında ki derin kesikle can veren kardeşinin duyduğu acının yanında çok da önemli sayılmazlardı.

Bunu yapanın kim olduğunu umursamıyordu. Bu cinayeti gerçekleştiren kişi zerre kadar önemli değildi. Nasıl olsa öğrenirdi ve hayatını sonlandırırdı. Elrin, her şeyin kendi suçu olduğunu biliyordu. Tüm olanlar onun suçuydu. Korkak bir Orman Elf’inin. Yıllar önce yaptığı hatayı yapmamış olsaydı,  kardeşi şu an hala hayatta olabilirdi. Belki evlenirdi ve çocukları olurdu. Ormanın derinliklerinde ki köylerinde mutlu olurdu.

Kan bulaşmış ellerini kardeşinin alnına koydu ve onu şefkatle okşadı. “Üzgünüm Tal, her şey için üzgünüm.” dedi çatallaşmış sesiyle.
Sayıklamaya devam ederken omzuna birinin dokunduğunu hissetti. Onu kavrayan elin pullu derisi sahibini ele veriyordu.

“Kardeşim onu götürmemiz gerekiyor.” dedi Teinaava.
Elrin başını çevirip hüzünle Teinaava’ya baktı. Koyu gözler acısını paylaşır gibi hüzünlü bakıyordu.
“Ona ne olacak?” diye sordu Elrin.

Karanlık Kardeşlik - Bölüm 23
                                                                             ****             
“O iyi bir suikastçıydı.” dedi Teinaava. “Bedeni yakılacak ve külleri tapınağın altında ki atalarımızın yanına konulacak.”
“Hayır.” diye karşı çıktı Elrin. “Bunu yapmanızı istemiyorum. Küllerini ben alacağım ve onları ait olduğu yere götüreceğim.”
Teinaava karşı çıkacak gibi olsa da bundan vazgeçti:
“Ait olduğu yer neresi Elrin?”
“Ailemizin mezarı kardeşim, ait olduğu yer orası.”
“Anlıyorum kardeşim.” dedi Teinaava halden anlar bir tavırla. “Tamam, Kara El’e isteğini iletiriz. Karşı çıkacaklarını sanmıyorum. Ama hadi biraz toparlan, birazdan Telaendril ve Caelia’yı götüreceğiz.”
Elrin cevap vermedi. Ağır hareketlerle kardeşinin cesedinin başından kalktı ve elini, yüzünü temizlemek için yatakhane bölümüne doğru gitmeye başladı.
“Üzgünüm kardeşim.” dedi Teinaava arkasından.