Film oyunlarını hepimiz biliriz hatta kitap ve çizgi roman oyunlarını da. Bir film veya tutulan bir çizgi romanın ardından oyunu da gelir ve yapımcılar gelirlerini katlar. Kimi tutulmuştur bu oyunların, kimi de sadece film fanatikleri tarafından oynanıp rafa kaldırılmıştır. Evet, kısacası oldukça rastlanan bir durumdur bu. Fakat benim irdelemek istediğim konu; çok satan video oyunlarının filmleri. Ender görülen bir durum aslında bu çünkü oyunu yapılan çok film olmasına rağmen, bir video oyununun beyaz perdeye aktarıldığı pek sık görülmez veya başarısız bir deneme olur genelde. Her ne kadar son dönemde bu sayı arttıysa da biz oyuncular elbette daha kaliteli işler bekliyoruz prodüksiyon şirketlerinden.
Geçmiş zaman olur ki
Oyun temelli filmlerin moda olması geçmişi aslında bir 15 senelik geçmişe dayanıyor. Mortal Kombat birçok oyuncu hatırlayacaktır. Büyük ses getirerek çekilmiş bir filmdi, fakat malesef beklentileri karşılamamıştı. Ardından devam filmi çekilse de, o ilk filmden daha beterdi ve efsane dövüş oyununun şanına leke sürülmüştü. Zira filmden aklımda kalan en iyi nokta müziklerdi. Ayrıca önümüzdeki senelerde yeni bir Mortal Kombat filminin geleceği konuşuluyor. "Önceki filmlerden çok daha iyi olacak" diyen yapımcılara tüm kalbimle inanmak istiyorum.
Aslında Mortal Kombat'dan önce, bir Nintendo efsanesi olan Super Mario'nun da filmi çekilmişti. Mario rolünde ise Bob Hoskins vardı ve bu film de bir hayal kırıklığıydı yine. Başka bir dövüş oyunu olan Street Fighter ise ülkemizde 1994 yılında "Sokak Dövüşçüleri" adıyla gösterime girmişti. Jean Claude Van Damme'nin karizmatik sarışın asker Guile'yi canlandırdığı film tam anlamıyla bir rezaletti. Hatta geçtiğimiz sene "Street Fighter: The Legend of Chun-Li" adıyla bir Street Fighter filmi daha çekildi ama yine bekleneni alamadı serinin hayranları.
Aynı tas aynı hamam
Her seferinde hayal kırıklığı yaşıyor olsak da yine sempatiyle bakıp, filmleri bekliyoruz biz oyuncular. Her ne kadar efsane oyunların hikayelerine zarar verilerek çekilen bu filmler başarısız olsa da bize sempatik gelmeye devam ediyorlar. Bir başka dövüş oyunu faciası da bu sene Tekken ile yaşandı. Playstation ve arcade makinelerini var eden Tekken efsanesi ve serisi, ana karakterlerden yoksun bir şekilde 90 dakikaya sığdırılarak bir film haline getirildi ve son zamanlarda izlediğim en kötü film madalyasını kaptı. Konsolumda, bilgisayarımda oynadığım oyunların sevdiğim karakterlerini, senaryolarını film olarak görmek hoşuma gidiyor elbet, ama bu şekilde değil. Çünkü bu şekilde efsane hikayeler sadece gişe uğruna harcanıyor ve ortaya bir sinema çöplüğü çıkıyor. Ne karakterler tam olarak işleniyor ne de konular.
