1/13
Silent Hill: Homecoming
Tam Çözüm: Alex'in karanlık hikayesindeki tüm ayrıntılar ortaya çıkıyor
"Yazı için Barış Terun'a teşekkür ederiz."
Silent Hill gerçek bir efsane. İlk oyununu oynamaya fırsat bulamadım. İkinci oyunu ise adeta tüylerimi ürpertti. Kalp sağlığım için Silent Hill oynamaya tövbe edecektim. Müthiş ve beklenmedik finaliyle hepimizi vurduğuna eminim. Üçüncü oyunda da bu atmosfer korundu. İkinci oyun kadar beklenmedik değildi elbette. The Room ise özellikle müzikleriyle gönlümde taht kurdu. Melankoli teması içeriyordu. Konusu da harikulade gelmişti. Hapsolma duygusu her yerinizi sarıyordu. Eksikleri var mıydı? Elbette. Atmosfer olarak ikinci oyunun eline su dökemezdi.
Homecoming'e baktığımızda ise gerçekten iyi bir oyun olduğunu söyleyebilirim. Fakat atmosferde ciddi bir gerileme olduğunu düşünüyorum. Başkahramanımız eski bir asker, bu da oyunu korku-gerilimden ziyade aksiyona doğru sürüklüyor. Tüm Silent Hill’lerde korktuğumuz hemşireleri bile görsek “Aman nasılsa hakkından gelirim” diye düşünüyorsunuz. Oyunu aksiyon olarak düşünürseniz gelişmiş, ancak korku-gerilim diyorsak o hava çok fazla yok. Silent Hill serisindeki diğer oyunları oynarken hoparlörleri en kısık seviyeye getirirdim. Ara demolarda kalbim hızlanırdı. Kötü bir oyun mu peki? Asla! Peki diğerleri gibi mi? Hayır değil.
Tam çözüme geçmeden önce birkaç tavsiye vermek isterim. Oyunda bulabileceğiniz en iyi silahın bıçak olduğunu düşünüyorum. Son derece seri manevralar yapabiliyorsunuz. Çok daha fazla zarar veren balta ise hantal. Buna rağmen kapı parçalamakta birebir ve çok işinize yarayacak. Çelik boru ise belirli bir boss'a karşı çok etkili. Onun dışında kullanışlı sayılmaz. Baltadan biraz daha hızlı, bıçaktan çok az daha güçlü. Pompalı çok etkili. Yine de fazla mermi bulunduğunu söyleyemeyeceğim. Siz en iyisi Pompalı boss'lara saklayın. Diğerlerinin, bıçakla haklarından gelirsiniz.
Nightmare
Harika bir şarkının bulunduğu intro’yu geçtikten sonra oyunumuza başlıyoruz. Arka plandaki müziğe dikkat etmenizi öneririm. Çift kapının solunda bulunan notu kontrol edin. Dümdüz ilerleyin. Ardı ardına iki adet kapıyı geçeceksiniz. Kapıların arkasındaki kan izini ve sağınızdaki notu kontrol edin. Sürgülü geçide ilerleyin ve kardeşinizi göreceksiniz. Bu bölgede tek bir açık kapı var. Bu da sağınızdaki kapı. Kapıyı açın ve içerde röntgeni bulun. Röntgenin üzerindeki rakamlar, daha sonra ihtiyaç duyacağımız kodun yarısını oluşturuyor. Odadaki masanın üzerindeki notu inceleyin ve solda bulunan hastane haritasını alın. Yanınızdaki kapıdan çıkın.
Bu koridorda açılabilen tek kapı var. O da 203 numaralı olan... Ağlayan bir çocuk sesi duyacaksınız. Kuvözün içindeki sağlık iksirini alın, arkanızdaki masadaki notu okuyun. Kırık pencere vasıtasıyla 204 numaralı odaya geçin. Geriye yönelin -Hemşire merkezine- ve röntgenin diğer parçasını inceleyin. Kodu buldunuz: 624872. Odanın diğer tarafından dışarıya çıkın. Joshua'ya tekrar göreceksiniz ve tekrar kaybolacak. Ardında bıraktığı çizimi alın ve onu izleyin.
Silent Hill gerçek bir efsane. İlk oyununu oynamaya fırsat bulamadım. İkinci oyunu ise adeta tüylerimi ürpertti. Kalp sağlığım için Silent Hill oynamaya tövbe edecektim. Müthiş ve beklenmedik finaliyle hepimizi vurduğuna eminim. Üçüncü oyunda da bu atmosfer korundu. İkinci oyun kadar beklenmedik değildi elbette. The Room ise özellikle müzikleriyle gönlümde taht kurdu. Melankoli teması içeriyordu. Konusu da harikulade gelmişti. Hapsolma duygusu her yerinizi sarıyordu. Eksikleri var mıydı? Elbette. Atmosfer olarak ikinci oyunun eline su dökemezdi.
Homecoming'e baktığımızda ise gerçekten iyi bir oyun olduğunu söyleyebilirim. Fakat atmosferde ciddi bir gerileme olduğunu düşünüyorum. Başkahramanımız eski bir asker, bu da oyunu korku-gerilimden ziyade aksiyona doğru sürüklüyor. Tüm Silent Hill’lerde korktuğumuz hemşireleri bile görsek “Aman nasılsa hakkından gelirim” diye düşünüyorsunuz. Oyunu aksiyon olarak düşünürseniz gelişmiş, ancak korku-gerilim diyorsak o hava çok fazla yok. Silent Hill serisindeki diğer oyunları oynarken hoparlörleri en kısık seviyeye getirirdim. Ara demolarda kalbim hızlanırdı. Kötü bir oyun mu peki? Asla! Peki diğerleri gibi mi? Hayır değil.
Tam çözüme geçmeden önce birkaç tavsiye vermek isterim. Oyunda bulabileceğiniz en iyi silahın bıçak olduğunu düşünüyorum. Son derece seri manevralar yapabiliyorsunuz. Çok daha fazla zarar veren balta ise hantal. Buna rağmen kapı parçalamakta birebir ve çok işinize yarayacak. Çelik boru ise belirli bir boss'a karşı çok etkili. Onun dışında kullanışlı sayılmaz. Baltadan biraz daha hızlı, bıçaktan çok az daha güçlü. Pompalı çok etkili. Yine de fazla mermi bulunduğunu söyleyemeyeceğim. Siz en iyisi Pompalı boss'lara saklayın. Diğerlerinin, bıçakla haklarından gelirsiniz.
Nightmare
Harika bir şarkının bulunduğu intro’yu geçtikten sonra oyunumuza başlıyoruz. Arka plandaki müziğe dikkat etmenizi öneririm. Çift kapının solunda bulunan notu kontrol edin. Dümdüz ilerleyin. Ardı ardına iki adet kapıyı geçeceksiniz. Kapıların arkasındaki kan izini ve sağınızdaki notu kontrol edin. Sürgülü geçide ilerleyin ve kardeşinizi göreceksiniz. Bu bölgede tek bir açık kapı var. Bu da sağınızdaki kapı. Kapıyı açın ve içerde röntgeni bulun. Röntgenin üzerindeki rakamlar, daha sonra ihtiyaç duyacağımız kodun yarısını oluşturuyor. Odadaki masanın üzerindeki notu inceleyin ve solda bulunan hastane haritasını alın. Yanınızdaki kapıdan çıkın.
Bu koridorda açılabilen tek kapı var. O da 203 numaralı olan... Ağlayan bir çocuk sesi duyacaksınız. Kuvözün içindeki sağlık iksirini alın, arkanızdaki masadaki notu okuyun. Kırık pencere vasıtasıyla 204 numaralı odaya geçin. Geriye yönelin -Hemşire merkezine- ve röntgenin diğer parçasını inceleyin. Kodu buldunuz: 624872. Odanın diğer tarafından dışarıya çıkın. Joshua'ya tekrar göreceksiniz ve tekrar kaybolacak. Ardında bıraktığı çizimi alın ve onu izleyin.
