Star Trek: D-A-C

Bir oyunun yapı olarak basit olmasında bence hiçbir sakınca yok. Hatta oyun tarihinin en üstün yapımlarından bazıları, basit yapılarıyla öne çıkmıştır. Lemmings, ilk Worms oyunları, Plant vs. Zombies, World of Goo... Sonsuz eğlence vaat ederler, hatalarıyla da sorun çıkarmazlar, inanılmaz sistemlere de ihtiyaç duymazlar. Star Trek: D-A-C da bu yapımlardan biri. Yanlış anlaşılmasın; üstünlüğü ile basit yapısıyla... O kadar basit bir yapıya sahip ki, neredeyse ilkel bile denebilir.

Oynanabilirliğin harika olduğunu söylemem. Bazen acı verici bile olabiliyor. Çoklu oyuncu desteği ise zaman zaman eğlenceli vakit geçirtebiliyor. Star Trek’in orjinal Kirk’ü William Shatner, Star Trek: D-A-C’ın son derece bağımlılık yapıcı olduğunda ısrarlı. Ben de bunu oyunlardan pek anlamamasına yoruyorum. Evet, gerçekten birkaç saatliğine eğlenceli olabiliyor lakin kesinlikle abartıldığı ölçüde değil...

Fazla jetonun var mı abi?

Atari salonlarında üstünde saatler harcadığımız Shoot’em up oyunlarını hatırlayın. Genel yapı ve grafik tarzı, bu tür ürünlerle büyük yakınlık gösteriyor. Seçebileceğiniz üç adet gemi tipi var; savaşçı, bombalama gemisi ve amiral gemisi. Savaşçı gemiler çok hızlı ve düşmana süratle yaklaşabiliyorlar. Silahları çok güçlü değil, daha çok çevikliklerine güveniyorlar. Bombalama gemileri ciddi hasar verme kapasitesine sahipler, ancak pek hızlı oldukları söylenemez. Zaman ayarlı bombalar ve güdümlü füze fırlatmak, bombacıların en büyük avantajları. Amiral gemisi ise muazzam güçlü atışlar yapıp düşmanı paramparça edebiliyor. Edebiliyor etmesine de; yavaşlığı ve büyüklüğü ile en gözde hedef oluyor. Anlayacağınız seçeceğiniz her gemi, kendine özgü avantajlara sahip. Federasyon ve Romulan olmak üzere; iki ırktan birini seçebiliyorsunuz. Ne yazık ki, iki ırk da filmdeki orijinal yapısından çok uzakta konumlanıyor. Gemiler arasındaki farkı ayırt etmekte zorlanıyorsunuz.

"Star Trek: D-A-C iki boyutlu grafiklere sahip."
Grafikler, geçmişin tozlu sayfalarından çıkıp gelmiş

Star Trek: D-A-C’ın grafik yapısı 2 boyutlu. Gölge ve ışık efektleri zayıf ve gerçeklikten uzak. Ses efektleri de, grafikleri aratmıyor. Biraz demode bir yapıya sahip ve profesyonellikten uzak bir grup tarafından seslendirilmiş. Keşke grafik eksiklikleri, oynanabilirlik ve eğlence faktörü ile kapatılsaymış. Oynanabilirlik çok kötü değil, ama gerçekçi de sayılmaz. Olur da, düşmanlar tarafından paramparça edildiniz. Hayalet olarak geri dönüyorsunuz. Yani jetonu atın (En azından atari salonlarında öyle yapardım), daha doğrusu birkaç saniye vurulmadan dayanın ve gerçekliğe geri dönün.

Yapım üç çeşit moda sahip, bunlar; Deathmatch, Assault ve Conquest. Oyunun ismini nereden aldığını sanıyorsunuz ki? İtiraf etmek gerekirse; benim de aklıma, ismin kaynağının ne olduğu gelmemişti. Quick Match seçeneğiyle, online arenaya girip, arkadaşlarınızla birlikte savaşa katılabiliyorsunuz. Deathmatch, İnternet üstünden oyun oynayanların gözde seçeneği. Conquest de, Deathmatch’ı bir boy geriden takip ediyor. Conquest’e ise ancak yapımın fanatikleri ilgi gösteriyor. Aslında bu pekiyi değil. Conquest sıcak ve stratejik noktaları, dostlarınızla stratejik hareket ederek kazanıyorsunuz. Assault da, Conquest’e benzer nitelikler taşıyor, ancak savunmacı birlik olma şansı da sunuyor. Deathmatch’ta ise rakibinizi vur, kır, öldür yapısı var ve bu da birkaç dakikadan fazla eğlence vaat etmiyor. Üç modun hiçbirinde öykü yok, sunum yok hatta doğru dürüst seslendirme bile yok. Adını bilmeseniz, bir Star Trek oyununda olduğunuzu fark etmeniz bile zor.

Ah Atılgan, vah Atılgan!

Basit doğası bir yana Star Trek ismine sahip herhangi bir ürün çok daha iddialı olmalıydı. Yeni özellikler hakkında iyi bir şey söyleyemeyebiliriz, ama üstün eğlence faktöründen bahsetmeliydik. Deathmatch modunda mı oynuyorsunuz? 4 değişik harita seçebiliyorsunuz. Conquest seçeneği mi? Yalnızca 2 harita var. Assault ise şaka gibi… Yalnızca 1 harita seçebiliyorsunuz. Bu biraz oyun severler ve Star Trek fanlarıyla alay etmek gibi olmuş. Atari oyunlarında sıkça yararlandığımız Power-up’lar hoş, ama keyif ömürleri ancak bir saat. Yaratıcılıktan yoksun ve hikaye örgüsü diye bir şey yok. Sağlığınızı ve geminizi geliştirme özellikleri fena değil. Online, Conquest ve Assault seçenekleri, kötü olmasa bile iz bırakmaktan öte… Yine de, Star Trek: D-A-C’ın berbat bir yapıt olduğunu söyleyemeyiz. Zaman zaman eğlence vaat ediyor. Keşke efsanevi serinin hakkını daha fazla verebilseydi.