Nintendo’nun Switch 2 hamlesi, bu yılın en büyük konsol çıkışlarından biri olarak kabul ediliyor. Gerek 4K desteği, gerek yeni oyunlarla sunduğu taşınabilir deneyim, oyuncuların ilgisini çekmeye yetti. Ancak tüm bu yeniliklerin ortasında, birçok kullanıcının dikkatini çeken ve giderek daha fazla konuşulan bir konu var: Switch 2’nin depolama sınırları.
Switch 2, 256 GB dahili hafızayla geliyor ve bu rakam kağıt üzerinde önceki modellere göre ciddi bir artış sunuyor. Ancak günümüzün 4K grafiklere sahip büyük oyunları bu alanı hızla tüketiyor. Örneğin Split Fiction gibi yapımlar tek başına 69 GB yer kaplıyor. Donkey Kong Bananza gibi Nintendo yapımları ise daha mütevazı boyutlarda olsa da, toplamda sistemin soluklanmasına pek izin vermiyor.
Fiziksel oyunlar bu noktada bir kurtarıcı olabilir gibi görünse de, Switch 2’nin getirdiği GameKey Card formatı, kullanıcıları yine dijital indirime yönlendiriyor. Kartı takmadan oyunu çalıştırmak mümkün değil, üstelik oyun verisi kartta değil, konsola iniyor. Bu durum fiziksel kopya tercihinin sunduğu avantajı ortadan kaldırıyor.
Yüksek dosya boyutları nedeniyle üreticilerin 64 GB üzeri kartlara geçmesi mümkün olsa da, maliyet nedeniyle bu adım atılamıyor. Büyük stüdyolar dahi fiziksel kart yerine kod içeren kutularla çözüm arıyor. Bunun sonucu olarak, oyuncular ellerindeki depolama alanını her yeni oyun için yeniden düşünmek zorunda kalıyor.
Geriye uyumluluk özelliği sayesinde Switch 1 kartları da çalışıyor, ancak bu da her zaman çözüm olmuyor. Zira bazı oyunlar için sunulan "görüntü yükseltme paketleri", fiziksel oyunun yanında fazladan 10 GB’lık yer talep edebiliyor. Yani eski oyunlar bile yeni sistemde yer kaplamaya devam ediyor.
GameCube kütüphanesinin sisteme eklenmesiyle beraber NSO+ üyeleri için işler daha da karmaşık hâle geliyor. Dört oyunluk bir paket bile 6 GB yer kaplıyor ve koleksiyona yeni oyunlar eklendikçe bu alan ihtiyacı katlanarak artacak. Oyuncuların sevdikleri oyunları aralarında seçmek zorunda kalacağı bir dönem çok uzak olmayabilir.