Aşağıda yer alan "Oyunculuk" hakkındaki güzel makale, eastone nick'li okurumuz Faruk Dogukan Oral tarafından hazırlanmıştır. Kendisine katkılarından dolayı teşekkür ediyoruz. Sizler de her türlü yazınızı mektup2@merlininkazani.com adresine gönderebilirsiniz. Yazı gönderme koşulları için tıklayın.
Yaklaşık 1 hafta önce fark ettim, sanırım 15 yıldır her gün telefondan, atariden, bilgisayardan bir şekilde oyun oynamışım. Annem hep beni ''oyun bağımlısı'' olarak tanımlardı, eminim pek çoğunuzun ailesi ya da arkadaşları da sizi bu şekilde tanımlıyor. Peki bu bir sorun mu, ya da hastalık mı? Aslında bunun üzerine çok düşündüm. Pek çok savunmam oldu örneğin film izlemek yerine oyun oynamak. Ya da kafa dağıtmak için oyun oynamak. Oyunlar bizi pek çok şeyden uzaklaştırıp kendi dünyası içinde bizi bir şekilde mutlu eden ucuz bir tedavi biçimi bence. Peki cidden buna ihtiyacımız var mı?
Klasik bir 90'lar çocuğu olarak Micro Genius atarim ile başladım oyun serüvenime. Onu hiç yanımdan ayırmazdım. Baterisi ısındığında buzluğa koyardım hemen soğusun da devam edeyim diye (biliyorum siz de yaptınız bunu inkar etmeyin :)
Milenyum bizim için bilgisayar devriydi.
Dune2000 , Roller Coster, Thief, Half-Life, Midtown Madness'tı benim için hayat ve tabi yazamadığım bir çok oyun daha. Eh, orta okulda bu bir sorun teşkil etmiyor tabii ama lisede iseniz sabahlara kadar Dota oynamak artık bir sorun oluyor hayatınızda. Bundan vazgeçmek uzaklaşmak neredeyse imkansız bir hal alıyor. Rekabet, arkadaş ortamı derken kendinizi sanal bir dünyada buluyorsunuz. İşte T cetveli burada devreye giriyor, lise son ve üniversite...
1 saat az uyuyup ama 1 el Dota atmadan bitmezdi günüm. Bir ara sırf bir an önce oyun oynayayım diye ders çalıştığımı fark ettim. Eh, çok saçma bir yöntem bizim rehberlik hocalarımıza göre tabii ki ama kesinlikle işe yarıyor. Ama şunun da farkındaydım ki istediğim kadar oyun oynamak için bir yılımı feda etmek zorundaydım (umarım sizde aynısınız yapıyorsunuz ya da yapacaksınız)
Sonun da en okunmaz, sizi en çok uğraştıran bıktıran bölümlerden biri olan ODTÜ Mimarlık bölümünü kazandım. T cetvelimi bir kenara bırakıp hazırlıkta "Forma"mı geçirdim üstüme ve okulun amerikan futbol takımına girdim. Aslında bu ilk formam değildi, orta okuldan beri her tür spor takımına bir şekilde girip bazılarında başarılara bazılarında kesinlikle felaketlere yol açtım:D
