Dead Space 3

Dead Space 3 her şeyiyle oldukça başarılı bir oyun olmuş. Atmosferi, aksiyon dozu, gerilim dozu, hikâyesi, ses tasarımı, düşman tasarımı, bölüm tasarımı... Neresine bakarsanız bakın işler çok güzel gözüküyor.

Üçüncü oyun ile ikinci oyun arasında iki ay fark var. Olaylar Tau Volantis gezegenine doğru kaymadan önce aslında oyunun oldukça büyük bir kısmında uzay gemilerinin içinde oynuyoruz.

Hikâye oldukça başarılı olsa da, her dakika `işler ters gitti' durumu kendini çok belli ediyor ve hikâye anlatımını hafiften baltalıyor. Bu biraz kendini tekrar ediyormuş hissi yaratsa da bazı zamanlarda, özellikle Tau Volantis'e gidene kadarki maceramızın sonlarına doğru olan kısımda, aslında bu biraz da Isaac'in talihsizliği yüzünden kaynaklanıyor.

Bu talihsizlikler çoğu zaman çaresizlik ile de birleşebiliyor, çoğunlukla en kritik noktalarda Stasis gücünüz bitiyor ya da mermi azlığı ile karşı karşıya kalıyorsunuz. Tabii bu durum oyunun Normal ve altındaki zorluk seviyelerinde geçerli değil. Hatta ve hatta oyunu mümkün olduğunca en zor seviyede oynamanızda fayda var. Hani o gerilimsizlik ve çok aksiyonluk durumunu bir nebze olsun azaltmak için, az sayıda mühimmat ile çok zorlu işlere kalkma hissiyatı için eski oyunlardaki gibi, mümkün olduğunca en zor seviyede oynayın oyunu. Zaten oyunu bitirince bir zorluk seviyesi daha açılacak, dilerseniz dibini görebilirsiniz.

Zorluk seviyesine göre oyunun atmosferi de değişiyor. Yani Visceral Games, zorluk seviyelerini öyle bir dengelemiş ki; eğer hikâyesi için oynuyorsanız ve oyunun aksiyona kayması umurunuzda değilse Normal zorluk seviyesinde oynayabilirsiniz. Ama eğer hakiki Dead Space oyuncusu iseniz ve oyundan beklediğiniz şey gerilim ise, en zor seviyeler sizin için orada.

Isaac'in hareketlerinin hızlanması ve kontrol sisteminin rafine edilmesi dışında Dead Space 3'ü bu kadar abartı derecede yerden yere vuracak bir `aksiyonlaşma` illeti yok.

Bölüm tasarımları da önceki oyunlara göre çok farklı bir hale gelmiş durumda ve bu da oyunda yapılmak istenilen geliştirmeler ile paralel gidiyor. İnsanı rahatsız etmiyor, gözünüze batmıyor, hatta önyargısız iseniz hoşunuza çok fazla gidiyor. Dead Space 3'te görsel açıdan kötü denilebilecek tek nokta kaplamalar. Eğer oyun boyunca kaplamalara bakarsanız muhtemelen oyundan soğursunuz. hâlihazırdaki konsolların PC grafiklerinin de onunu tıkadığını bas bas bağırırken Visceral Games hiçbir şey olmamış gibi bu kaplamalar ile karşımıza çıkabiliyor. Tabii bu şikâyetler sektörel şikâyetler, yani oyunun kaplamaları kötu olsa da sizi rahatsız etmeyecek oyun boyunca.

Visceral Games, ani seslerin biraz suyunu çıkarmış ve gelen ani sesler insani ürkütmüyor, tam aksine düşmanın geldiğini anlayıp önceden hazırlıklı oluyorsunuz ki bu hazır olma durumu bir gerilim oyununda olmaması gereken yegâne şey. Onun dışında atmosferik sesler ve müzik seçimleri tadında olmuş, ama sadece tadında olmuş.

Tekrardan içerik zenginliğine dönecek olursak, Visceral Games'in doğru yolda olduğunu görebiliyoruz. Yapılacak bir sürü yan görev var, ana görevler oldukça iyi kurgulanmış (sadece bazen çok uzatmışlar), co-op modu var, Survival başta olmak üzere üç farklı mod açılıyor oyunu bitirdikten sonra ki bence oyunun tekrar oynanabilirliği açısından muazzam bir durum bu, farklı zorluk seviyeleri farklı oyunlar getiriyor oyuna, silah yapma, zırh güçlendirme, bulmacalar falan derken; bir de üstüne ana senaryonun yeterince uzun olduğunu düşünürseniz, Dead Space 3 beklediğimizden de iyi bir oyun olarak karşımıza çıkıyor. Oyunun eksi yönleri katlanılabilir şeyler, bu yüzden mutlaka ve mutlaka Dead Space 3'u alın ve oynayın. Pişman olmayacaksınız.