Aşağıda yer alan "Dragon Age III'ü beklerken" adlı güzel makale, nikneym nick'li okurumuz Çağrı Çetin tarafından hazırlanmıştır. Kendisine katkılarından dolayı teşekkür ediyoruz. Sizler de her türlü yazınızı mektup2@merlininkazani.com adresine gönderebilirsiniz. Yazı gönderme koşulları için tıklayın
Yazıyı okumadan önce küçük bir uyarı: Dragon Age ve Mass Effect oyunları hakkında irili ufaklı SPOILER’lar mevcuttur.
Çıkış tarihi ne kadar uzak da olsa, şu anda bir RPG hayranı olan şahsımı en çok heyecanlandıran oyunlardan biri Dragon Age III.
Gençliğinden itibaren fantastik kitaplara sarmış, tamamen tesadüf eseri ele geçirdiğim “Tempel Of The Elemental Evil” sayesinde “vay be fantastik kitap gibi oyun mu oluyor muş?” şaşkınlığı ile RPG aşığı haline gelen biri olarak BioWare’den beklentilerim büyük elbette. Bu türe benden daha bilgili olarak başlamış daha eski arkadaşların ise çok daha fazla beklentileri vardır eminim. Her şeyden önce konuyu hiç açmadan Lary Elmore ustaya ait şu çizim ile baş başa bırakmak istiyorum sizleri.
İşte şunu bir yaşayamadık bir göremedik be arkadaş! Ejderha Mızrağı serisi için çizilmiş olan bu resim benim için işin özünü anlatıyor aslında. Kamp ateşleri, yenilen yemekler, bir araya gelen her grup içinde yaşanacak dostluk ve düşmanlıklar… En az bir fantastik kitap okumuş olan arkadaşlar demek istediğimi anlayacaklardır.
Dragon Age Orgins, “Party Camp” ile bunu biraz yakalamaya çalıştıysa da birbirinden fersah fersah uzaklarda dağınık duran robotik figürler yaratmaktan pek de ileri gidilemedi. Leliana’nın şarkıları, Alistair’in şakaları o ortamı canlı kılmaya yetmedi tam olarak. Şöyle bir iki toplu sohbetin olduğu kısa “cutsene”lerin yapılması bile işin rengini fazlası ile değiştirebilirdi. Dragon Age II’de ise NPC’lerimiz ailelerine ve arkadaşlarına atar yapıp ayrı eve çıktılar. Arada sırada birbirlerini ziyaret ettiler elbet ama yine o sahnelerin ne kadar duygusallıktan ve gerçeklikten uzak olduğu da aşikârdı. The Hanged Man’de full kadro bir içki tokuşturamadık mesela Deep Roads’a atılmadan önce.
İyi grafikler, iyi yazarlar ve son derece başarılı seslendirme kadrosu varken ne duruyorsun omlet yapsana!
Elbette kimi arkadaşlar oyun içi diyalogları hatırlatacaklardır. Biz oradan oraya koşuştururken ikili diyaloglara girer NPC dostlarımız. Bunlar son derece yerinde ve mantıklı dokunuşlar olsa da yine de o “bir grup maceracı” havasını yaşatmaktan uzak oldular.
