Scooby Doo! Who's Watching Who?

Scooby Doo! Who's Watching Who? ile çocukluğuma döndüm adeta. Tanıdık simalarla karşılaşmak, eskilere taşıdı beni birden. Hani evvel zaman her gün görüştüğünüz, ama zamanla ne olduysa araya mesafenin girmesi ile çok uzun süredir görmediğiniz bir dostunuza sokakta rastlamak gibi bir duygu yoğunluğu. Her ne kadar yapımı izlemek yerine oynamak farklı bir boyut olsa da durumu yadırgamıyor, aksine hikâyeyi farklı açıdan görmekten zevk alıyoruz.

Scobyyy…

PSP platformuna konuk olan Scooby Doo ekibi ile her zamanki gibi maceradan maceraya koşuyoruz. Başladığımız her bölüm TV’de izlediğimiz çizgi filmin bir bölümü gibi başlıyor. Afacan köpeğimiz Scooby etrafta koşturup ipucu bulma amacı ile her yeri koklayarak girişiyor işe. Scooby topladığı ipuçlarını zehir hafiye Velma’ya getiriyor ve oda Scooby’i çok sevdiği Scooby krakerleri ile cesaretini pekiştiriyor. Fred ile kötü adamın peşine düşen Scooby’nin araştırması Shaggy ile Scooby’nin hayaletle karşılaşması ile de son buluyor. Tanıdık geldi değil mi? Scooby Doo! Who’s Watching Who?, içerdiği birbirinden bağımsız bölümler boyunca genel olarak ipuçlarını toplama, olayı çözme ve gerçeği açığa çıkarma aşamalarında oluşuyor. Tabi her zaman olduğu gibi gerçeği açığa çıkartmak karakterlerimizin kendine has yapıları ve abzürd durum komedileri şeklinde gelişebiliyor.

Yapım boyunca oynanışın hayli açık olduğu görülüyor. Episode’un ilk bölümünde Scooby karakterlerimizle yürüyor, onlarla konuşuyor ve her zaman olduğu gibi hayalet ve gulyabanileri tuzağa düşürülme planlarından kendisini sıyırmaya çalışıyor. Her ne kadar bu durum kendini tekrar ediyor gibi görünse de bölümler çeşitli içeriklere sahip ve bulunması gereken onlarca şey var. Karavanla kestirme yollardan gitmek, kovalama sahnelerini gerçekleştirmek en az TV’de ki kadar hoşunuza gidecektir. Hatta çoğu zaman gerçekleştirdiğiniz sahneleri daha önce izlediğiniz fikrine kapılmanız dahi olası.

…Dooooooooo

Play Station Portable’da üçüncü şahıs görüş açısı giderek daha fazla tercih edilir oluyor. Özellikle First Person Shooter tarzı yapımlar için elverişsiz gibi görünen tuş yapısı nedeni ile PSP’de bu tarz oyunların oynanamayacağı düşünülüyordu. Yaygınlaşan yapımlar ile tek bir analog kol ile dahi iyi işler çıkartılabileceği kanıtlandı ve Scooby Doo’da olduğu gibi bu tipte bir oynanış için kullanım alanı doğdu. Yapımda olduğu gibi araştırmalar, araç kullanma sahneleri ve aksiyon şaşırtıcı derecede hızlı ve kolay bir kullanıma sahip. Scooby Doo’nun grafikleri de bir hayli güzel görünmekteler. Karakterler adeta televizyondan kopya edilmiş gibiler. Kullanılan bir teknik sayesinde 3D ortam ve karakterler çizgi film vari bir havaya bürünüyorlar. Grafiklerde zaman zaman meydana gelen karelenme dışında göze batan bir hata bulunmuyor. Sevimli karakterlerimiz adeta televizyondan fırlamışçasına el konsolumuzda performanslarını sergiliyorlar.

Bölümler her ne kadar birbirlerinden bağımsız olsalar da, hemen her bölümde kovalanması gereken bir kötü adam olması hikâyeyi çizgiselleştirebiliyor. Yapımda karakterlerimizden bazıları için TV’de ki orijinal dublaj sanatçıları kullanılmış. Her ne kadar bizdeki Türkçe seslendirmeden dolayı orijinal seslerini duymamış olsak ta yapım için artı puan oluşturuyor. Sesler ve müzikler de klasik Scooby Doo atmosferini tamamlamayı başarıyor. Neyin nasıl işlediğini öğrenmek kısa sürüyor. Bölümler ise aşağı yukarı aynı şekilde gelişiyor. Bu durum eğlenceli fakat bir süre sonra fazla kolay bir oynanışa dönüşüyor. Buna rağmen karakterlerimiz ile el konsolumuzda vakit geçirmek gerçekten güzel oluyor. Scooby Doo severlerin mutlaka denemesi gereken bir yapım.