Merlin’in Kazanı ekibi olarak, 2004 yılının en iyi oyunlarını seçtik. Eğer sizde kendi oyunlarınızı seçmek istiyorsanız, anketimize katılabilir ve sürpriz hediyeler kazanabilirsiniz.
Aksiyon bölümünde en iyiyi belirlemek her zaman zor olmuştur. Bu sene de seçenekler ve alternatifler oldukça fazlaydı. Bu senenin en önemli oyunlardan biri hiç şüphe yok ki; Splinter Cell: Pandora Tomorrow idi. Splinter Cell'in oyuncuların gözüyle irdelediğimiz pek çok artısının olduğunu görürüz. Özellikle karizmatik karakter Sam Fisher, sessizliğini ve süper teknolojik silahlarını kullanarak, gizlice sızdığı üst düzey korumalı mekânlardaki becerisi ile gönlümüzde taht kurmuştur. Gelgelelim bu sene çıkan yeni oyunu beklenen etkiyi yaratamadı. Evet belki yine en çok satanlar arasında girdi ya da adından fazla söz edildi, ama gerek genel oyun süresinin kısa olması gerekse, yeni başlayanlara zor anlar yaşatıryordu ve ne yazık ki beklediğimiz derecede yenilik getirmemişti.
Diğer adayımız olan Thief: Deadly Shadows hit oyunların başında geliyordu. Usta hırsız Garret, yine bizi o efsanevi dünyasına götürmüştü. Fakat tıpkı Splinter Cell'de olduğu gibi Thief'de büyük yenilik getirmeyişiyle biraz hayal kırıklığı yarattı. Oyunun atmosferi, sesleri ve grafikleri gerçekten doyurucuydu ama içerdiği çeşitli bug'larla en iyi olmaktan uzakta kaldı.
Bu senenin sonlarına doğru piyasaya çıkıp, bomba etkisi yaratan aksiyon oyunu hiç şüphe yok ki Prince of Persia: Warrior Within oldu. Gerek grafikleri, gerek animasyonları, gerekse oynanabilirliği ile en üst düzeyde olan Prince açık söylemek gerekirse, ilk oynadığımızda bize en iyi olacağa dair bir intiba yaratmamıştı. Ancak üzerinde biraz daha vakit geçirince, mükemmel müzikleri ile birlikte harika kombo hareketleri bizi büyüledi desek, tam yerinde olacaktır. Böylece büyük çekişmeye sahne olan aksiyon bölümünün birincisi Prince of Persia Warrior Within oldu.
Bu senenin en kısır dalı maalesef adventure bölümüydü. Özellikle eski oyuncuların oynamaktan büyük zevk aldıkları ve kaliteli örneklerinin çok nadir üretildiği adventure bölümünde en iyiyi seçmek için çok fazla seçeneğimiz yoktu. Geçtiğimiz senenin en iyi adventure'larından olan Syberia'nın ikinci versiyonu önemli isimlerin başında geldi. İlk oyunun grafik motorunun aynısını ve devam senaryosunu içermesiyle en iyi olmayı kıl payı kaçırdı desek, yerinde olacaktır.
Playstation 2'lerde fırtına gibi esen Silent Hill efsanesi 4. versiyonu ile yine adından fazlaca söz ettirdi. PC versiyonu ise daha iyi grafikler sunmasına rağmen port edilmesi nedeniyle çeşitli hatalar içermesinden dolayı, maalesef en iyi ödülünü kazanamadı.
2004 yılının en iyi adventure'ı olmayı fazlasıyla hak eden oyun hiç şüphe yok ki; MYST 4 oldu. Devasa boyutlardaki oyunun hem hikâyesi hem de kendine has dünyası bizi kendine esir etti diyebiliriz. Grafik, ses, video ve aklınıza gelebilecek her alanda diğer rakiplerinden kat be kat üstün olan MYST 4, 2004 yılının adventure'ları arasında bir numara oldu.
Ekip olarak Doom 3 çıktığında çoğumuz yılın oyunun o olacağını düşünmüştük. Aslında böyle düşünmemizin ilk sebebi belki de gerek yapımcılar olsun gerekse ilgili forumlarda oyunun çok fazla abartılmış olmasıydı. Oyunu açar açmaz karşımıza çıkan giriş videosu ve ardından başlayıp, uzun süren kesintisiz aksiyondu. Fakat oyundan o kadar çok şey bekliyorduk ki ilerledikçe incelip, kopan seneryosu ve sürekli kendini tekrarlayan sahneleri sebebiyle oyundan soğmaya başladık. Böylelikle çoğumuz oyunu bitirdikten sonra Doom-3'ü sistemimizden kaldırdık. Bu durumda hepimiz gözümüzü Half-Life 2'ye çevirdik. Çıkışından çok şirket sorunlarıyla isminin duyulması şüphelerimizi arttırdı . Fakat Steam'den ön yüklemenin başlandığını duyduğumuzda hepimiz çok heyecanlandık. Çünkü dananın kuyruğunun kopmasına çok az kalmıştı. Altı yıl boyunca yapımcıların ne yaptığını görmek için sabırsızlanıyorduk. En sonunda oyun çıktı hepimizin sabit disklerindeki yerini aldı. Herkes oyunun geneli konusunda olmasa da "Source" motoru hakkında aynı görüşe sahipti; Kesinlikle o güne kadar yapılmış en iyi oyun motoruydu. Biliyorum şimdi soracaksınız; "Peki Doom-3'ün de oyun motoru muhteşemdi neden onu seçmediniz?" diye fakat Doom-3'ün yavaşça incelip kopan senaryosuna karşın Half-Life 2 git gide derinleşen ve sonunu asla tahmin edemeyeceğimiz kadar sağlam bir hikaye ile geldi. Böylelikle oyunu tekrar tekrar keyifle oynamamıza zemin hazırladı.
Konsollara nazaran PC cephesinde RPG kategorisi daha sönük geçti. Uzun süre beklenen Vampire Bloodlines piyasaya sürülmesine rağmen beklenen etkiyi yaratmadığı ve içerdiği bug'larla hayal kırıklığı yarattığı bir gerçek. Öte yandan önemli oyunlar arasında olan Sacred ise belki de yılın en iyi RPG lerinden biriydi ancak onda da pek çok hata vardı. Yayınlanan yamalarla hatalarından arınan Sacred, yılın en iyi tek kişilik oyunu olduğunu da söylememmiz gerekir.
Yılın en iyisi olmaya aday olacak oyunun massive multiplayer dalında seçerken biraz zorlandığımızı söylesek doğru olacaktır. Zira iki önemli rakip Everquest 2 ve Star Wars: Galaxies büyük çekişme içine girdi ve taktir edersiniz ki Galaxies gerçekten hatırı sayırılır bir farkla öne geçti. Olağan üstü büyüklükteki evreni sayısız questi ile oyundan çok bir yaşam tarzı haline gelen Galaxies, oynayanı esir alıp, hayattan kopmasına yol açacak denli iyi bir oyundu. Sayısız yamasının yayınlanmasına rağmen yine de yılın en iyi RPG oyunu olmaya kesinlikle hak eden bir oyun idi Galaxies.
Serinin 1. oyunu piyasa sürüldükten sonra öylesine büyük bir taleple karşılaştı ki, Sims için sayısız eklenti paketi yapıldı. Artık kabak tadı vermeye başlayınca yapımcı Maxis, aynı oyuna ekleme yapmak yerine, 2. versiyonu hazırlamaya koyuldu. Henüz bir kaç ay önce oyuncularla buluşan Sims-2, önceki oyunun hatalarını giderip, çeşitli yeniliklerle fan kitlesinin kalbinde yeniden taht kurdu. Simlerimizin artık doğup, büyüyüp, ölebildiği oyunda, yapay zeka da son derece geliştirilmiş.
Roller Coaster Tycoon - 3'ün geride kalan versiyonlarına göre oldukça başarılı grafikleri ve bir çok özelliği olmasına karşın, gayet zor bir oyun olması RCT-3'ün kısa süre sonra sabit diskinizin bir köşesinde unutulması anlamına geliyor. Zoo Tycoon - 2 ise eğlenceli bir oynanışa sahip olmasına karşın, simülasyon kategorisinde birinciliği alacak kadar başarılı bir yapım olamadı. Böylelikle The Sims - 2, önceki oyuna nazaran başarılı şekilde geliştirilip, Roller Coaster Tycoon - 3 ve Zoo Tycoon - 2 gibi rakiplerinden sıyrılarak, simülasyon dalında liderliğe oturdu.
Herhalde EA Sports yıllarca tekel olduğu futbol oyunları piyasasında ödül almaya doymuş olacak ki, son bir kaç yıldır beklentilerin çok altında yapımlara imza attı. Böylelikle oyuncular PC'lerinin başında FIFA oynarken, bir yandan da yeni çıkan futbol oyunlarını, büyük bir dikkatle takip etmeye başladılar. Henüz bu sene kervana dahil olan Club Football - 2005 gayet zayıf oynanabilirliğiyle büyük hayal kırıklığı yarattı. Fakat Japonlar farklı bir platformda bu işe önceden el atmış ve başarılı olmuştu bile.
PES 3 ile PC'de futbol oyunları piyasasına, oldukça görkemli bir şekilde giren Konami, bu futbol serüveninin devamını getirmesini bildi. En büyük rakibi EA Sports'un oyunu FIFA 2005'in, beklenenden fazla geliştirmeye gitmesi bile PES-4'ün yükselişine engel olamadı. Böylelikle Japon ekip, bu yıl bitiş çizgisini açık ara farkla geçerek, katagorisindeki en iyi oyun ünvanını ele geçirdi.
PC oyunları denilince akla gelen en önemli kategorilerden biri de RST, yani gerçek zamanlı stratejilerdir. Yine sayısız örneğinin piyasaya sürüldüğü 2004 yılında gözümüze pek çok isimler çarptı ve bunların arasından en iyiyi belirlemek oldukça zaman aldı.
Mükemmel efsane Lords of the Rings'in strateji oyunu Battle for Middle Earth, bu senenin en çok beklenen oyunları arasındaydı ve piyasaya çıktığında insanları adeta ikiye böldü. Kimilerine göre tarihin en iyi stratejisi olması rağmen kimilerine göre o kadar da abartılacak derecede iyi değildi. Sonuçta değişmeyen bir gerçek vardı. O da; görsel açıdan herşeyin en üst düzeyde olduğu idi. Gerçektende Battle for Middle Earth, görsel ve teknik anlamda hem senenin en iyi RTS'lerinden biriydi hem de gelmiş geçmiş en görkemli RTS'leri arasında yer aldı.
Listemizde Warhammer 40,000: Dawn of War'un olması kimilerini şaşırtmış olabilir, ancak 2004 senesinde en büyük çıkışı yapan oyunların başında geliyordu. Sessiz sedasız piyasaya giren ve farklı oynanış biçimiyle hepimizin gözdesi oyunlar arasına girmişti. Standart RTS tabularını yıkan ve farklı kaynak yöntemleri ile adınından uzunca bir süre söz ettirdi Warhammer.
Bu senenin en iyi RTS'sinin Rome: Total War olacağı oyunun piyasaya sürüldüğü gün adeta ilan edilmiş oldu. Total War efsanesini seven her oyuncunun dört gözle beklediği yeni oyun tam bir bomba etkisi yarattı ve o kendine has acımasız stratejik öğelerini hepimize gösterdi. Total War'da savaşın ne denli acımasız ne denli zor ve stratejik öğe içerdiğini bir kez daha gördük. Her oynayışımızda yeni bir şey öğrendik ve her öğrenişimizle biraz daha uzmanlaştık. Uzunca bir süre elimizden bırakamadığımız Rome Total War, hak ettiği ödülü aldı ve 2004 yılının en iyi RTS'si oldu.
Aslında herşey Fast and Furious ile başladı. Çoğumuz filmi gördükten sonra araba modifikasyonun ne kadar derin ve bir o kadar da eğlenceli bir iş olduğunu anladık. Tabii ki her iyi malzeme gibi, bunun da oyunlarda işleneceğini tahmin edebilmek için, kahin olmaya gerek yoktu. Çok geçmeden de düşündüğümüzü Midnight Club 2 gerçekleştirmişti. Tabi ufak tefek bugları ve lisansız arabaları sebebi ile oyunun ömrü çok uzun olmamıştı. Fakat çok geçmeden çıkan Need for Speed: Underground gerek NFS serisine gerekse de sokak yarışı konulu oyunların çehresini değiştirmişti, çünkü gerek oynanabilirliği gerekse de lisanslı arabaları kullanması sebebiyle oyun çok tutuldu. Çoğu kişi oyunun tek kişilik bölümünü bitirdikten sonra multiplayer modunda nam salmaya çalıştı. Bu durum oyunun çok uzun süre oynanmasına sebep oldu. EA'nin NFS'nin peşini bırakmayacağı çok belliydi ki öyle de oldu. Zaten Need for Speed: Underground 2 çok geçmeden çıktı. Yapısı kökten değiştirilen oyunda oynayabileceğimiz bir senaryo ve bu senaryonun geçeceği koskocaman bir şehir vardı. Bu da yetmezmiş gibi ilk oyunun içerdiği lisanslı araç sayısının iki katı kadar otomobil vardı. Hatta yetmezmiş gibi daha sağlam bir multiplayer modu da oyunun bu yılın en iyi yarış oyunu olmasını sağladı.
Tıpkı PC bölümünde olduğu gibi konsol bölümünde de en çok tartışmaya sebep olan aksiyon kategorisi, konsol bölümünde de büyük tartışmalara neden oldu. Sadece okuyucular arasında değil, editörler arasında da ateşli tartışmalara yol açan aksiyon bölümünde, insanlar önce iki dala ayrıldı. X-Box'çılar ve PS2'ciler! X-Box'çıların en büyük kozu olan Ninja Gaiden gerçekten de yılın en hit oyunları arasındaydı. Mükemmele yakın grafikleri ve gözleri yerinden fırlatacak ölçüde başarılı ara videoları ile insanları kendine aşık eden oyun, tarz olarak benzerlerinin sıkça görülmesi nedeniyle birinciliği kaçırdı.
Yılın aksiyon oyununun PS2 bölümünden çıkacağı anlaşıldıktan sonra gözler iki oyun üzerinde yoğunlaştı: Metal Gear Solid 3: Snake Eater ve GTA: San Andreas. Her iki oyun da kendi sınıfında öyle büyük bir ilgi ile karşılandı ki; birini diğerinde ayırmak oldukça zordu. Genel olarak baktığımızda Metal Gear Solid her zaman ki geleneğini bizlere yaşatmış, mükemmel ara videolarla süslü aksiyon dolu bir macerayı yaşatmayı bildi. Hideo Kojima'nın beyin kıvrımlarından çıkagelen gizemli hikayesi ve doğa ile olan mücadele oyunun en önemli artılarından biriydi.
Konsolda "Yılın aksiyon oyunu" ödülünü burun farkı ile de olsa eline geçiren oyun San Andreas oldu. Getirdiği harika yeniliklerle insanların bir anda göz bebeği olan GTA San Andreas, 3 kat daha büyük haritası, karakterin gelişimi gibi özelliklerde büyük beğeni topladı. Araçların modifiye edilmesi, ek görevler gibi konularla tekrar oynanabilirliği en üst düzeye ulaşan oyun, "yılın en iyi aksiyonu" ödülümüzü almayı hak etti.
Konsollarda advanture oyunu dendi mi hemen akla korku macera oyunlarının gelmesi bir gelenek oldu. Neredeyse üretilen her adventure oyunu korku unsuru içeriyor. Bunların en büyük örnekleri hiç şüphe yok ki; Silent Hill. Playstation 2'nin Japonya'da en çok satan oyunlarından olan bir başka adventure oyunu olan Fatal Frame 2 ise Silent Hill'in en yakın rakibi idi. Ancak korku oyunlarının vazgeçilmezi Silent Hill'i geçmesi pek mümkün görülmediği de açıktı. Yine iddialı olan oyunlardan obscure ise; farklı oyun sistemi ile ve aynı anda birden çok karakteri yönetmeyi başarabilmemiz nedeni ile oldukça ilgi toplamıştı.
Kazanana baktığımızda; Silent Hill 4'ün yine korkuyu iliklerimize kadar hissettiren yapısı ile en başta olduğunu görüyoruz. Evinde kapana kısılmış olan karakterimizin macerası bizi korku dolu anlara sürüklemişti. Oyunun kısa olması ve save sisteminin garip olması tek eksisi olmasına rağmen karşısına güçlü bir rakibi çıkmadığından bu senenin birincisi Silent Hill 4 oldu.
Bu yıl dövüş oyunları bakımından bayağı bereketli geçti. Mortal kombat: Deception, Def Jam: Vendetta adeta başımızı döndürdü. Aslında onların bu kadar iyi olacağını kimse beklemiyordu. King of fighters: Maximum Impact bile seriye aykırı bir oyun olsa da, çok başarılıydı. Dragon ball Z: Budokai 3'te değişik tarzda dövüş oyunu arayanlara hitap eden kaliteli bir oyundu. Bunların hepsi bir yana öyle bir oyun geldi ki gerek senaryosu, gerek grafikleri, gerekse de oynanışı ile hepsinin önüne rahatlıkla geçti. Tabii ki Dead or Alive: Ultimate'ten bahsediyoruz. Daha açılış videosunu izlerken bile oyun geneli üzerinde ne kadar uğraşıldığını anlayabiliyorduk. Aslında Dead or Alive: Ultimate PS2 ve Sega Dreamcast'teki Dead or Alive 2'nin evrim geçirmiş hali. Yani bir remake olarak fazla bir şey beklememiz pek doğru değildi. Team Ninja bunun tersine daha da derinleştirilmiş konusu ve grafikleri ile bizi tekrar X-Box'ın başına oturtmayı bildi. Bir Remake'i eğer gerçekten çok satmayı düşünüyorsanız her yönden oyunu geliştirmelisiniz. Sadece grafikleri geliştirerek oyuncuların ilgisine pek çekemezsiniz. Örneğin Gamecube'teki Metal Gear Solid: Twin Snakes gibi direk port edildiği için fazla ilgi çekmedi; fakat Resident evil Remake'te büyük değişiklikler yapıldığı için oyuncular adeta yepyeni bir oyunla karşılaştılar. Dead or Alive: ultimate'te tıpkı Resident Evil remake gibi Dead or Alive 2'ye göre büyük değişiklikler içeriyor. Bu sayede serinin eski oyununu oynayanlar bile Ultimate'e kayıtsız kalamadılar. Hiç kuşkusuz bir Remake olsa da Dead or Alive: Ultimate yılın dövüş oyunu olmayı fazlasıyla hak ediyor.
X-Box'ın en çok satan oyunu olan Halo: Combat Evolved X-Box'ta 5 milyon satmıştı. Hiç kuşkusuz Halo efsane bir oyundu. Halo 2'nin çıkışını her X-Box sahibi 4 gözle bekliyordu. Bungei'nin Halo 2 çıkana kadar çok az video ve screen yayınlamıştı. Bu kadar çok beklenen bir oyunun sanki gizlenme çabasında olması biraz şüphe uyandırıyordu: acaba Halo 2 ilk oyunun tadını veremeyecek miydi ? Yine de E3'te gösterdikleri sınırlı sayıdaki video bile içimizdeki umudu söndürmüyordu. Sonunda Halo 2 çıktı ve hayallerimizin bile ötesinde bir oyun oldu. Özellikle hiç kimsenin beklemediği kadar derin olan konusu ilk oyundaki en büyük eksikliği kapatmıştı. Masterchief dünyayı kurtarmaya çalışırken, Covenantlı bir üst düzey asker ise ırkını kötülerden temizlemeye çalışıyordu. Her iki tarafında bakış açısından olaya bakmak konuyu klasik uzaylı-insan savaşından kurtarmaya yetiyordu. Bunun dışında grafikler ise X-Box'ın sınırlarını adeta zorluyordu. Bazen X-Box bu kadar iyi grafikleri nasıl yapabiliyor diye düşündüğümüz oluyordu.
Her araç hasar alabiliyordu, yaratıklar inanılmaz ayrıntılıydı ve çevre tasarımına ise söyleyecek söz yoktu. Ayrıca çok kaliteli patlama efektlerine rağmen en küçük bir yavaşlama olmaması sevindirici bir etkendi. Oynanış ise çift silah kullanımına rağmen çok iyiydi. X-Box live desteği de oyuna eklenince Halo 2 tadından yenilmez bir hal aldı. Hatta Chronicles of Riddick gibi bir efsaneye rağmen Halo 2 yılın oyunu olmayı fazlasıyla hak ediyordu. PS2'nin Halo'su olarak adlandırılan Killzone'un da büyük hüsrana uğraması Halo'yu sadece başarılı bir oyun yapmak dışında ayrıca X-Box'ın PS2'ye karşı en büyük silah yaptı. Gamecube'teki Metroid Prime 2: Echoes ile arasında kalite olarak çok büyük fark olmasa da online desteği ile birinciliği fazlasıyla hak ediyor. Riddick ise kısa oyun süresi ve multiplayer özelliğinin olmaması yüzünden Halo 2'nin gerisinde kalıyor.
Konsollarda platform oyunu denince akla tabii ki Nintendo gelir. Sony ise bu konu da kendini giderek geliştiriyor. Jak ve Ratchet gibi oyunlar sayesinde şu sıralar Nintendo ile yarışabilecek kadar güç kazanmış durumda. Microsoft ise onları biraz geriden takip ediyor. En azından Kameo: Elements of Power ve Conker çıkana kadar. Jak ve Ratchet & Clank arasında seçim yapmak oldukça zordu; fakat Ratchet'ın Jak'e göre platform öğelerini daha fazla barındırması onu bu alanda birinci yaptı. Jak daha çok aksiyona dönük bir oyun, macera öğelerini de içinde barındırıyor ve oldukça da zor. Ratchet ise ortalama zorluk derecesinde ve daha çok platfrom öğelerini barındırdığından, yılın platform oyunu ödülünü hak ediyor. Sony bu türde bir çok kaliteli oyuna sahip olduğu için bu alanda büyük avantaja sahip çünkü Ratchet çok başarılı bir oyun, tıpkı son yapımda olduğu gibi. Her ne kadar gelmiş geçmiş en iyi platform oyunu olmasa da, bu kategorideki oyunlar açısından kısır geçen 2004 yılının en iyi yapımıydı.
Konsol bölümüde bu sene RPG patlaması oldu desek, yerinde bir deyim olur sanırım. 2004'ün en büyük RPG patlaması X-Box'ta yaşandı ve listemizdeki ilk üç oyunun X-Box için yapılmış olması sizi şaşırtmamalı çünkü bu sene X-Box RPG konusunda altın yılını yaşadı.
En başta Sudeki geldi. İlk intiba olarak Final Fantasy'i andıran yapısı, güzel grafikleri ve en önemlisi harika senaryosu ile hepimizi büyüledi. Grafikler öyle üst düzeydeydi ki; bir konsol oyununda görmediğimiz güzellikler sundu bize. Oynanış ilerledikçe oyun tek düze olmaya başlamasına rağmen gerçek zamanlı savaş yapısı ile türe farklılık getirdi.
İkinci oyun ise uzun süre beklenen ve büyük umut bağlanan oyun Fable çıkageldi. Gerçekten de söylenildiği gibi vardı. Oyunun mükemmele yakın senaryosu verdiğiniz her karar ile değişiyor, ana karakterinizin hayat görüşünü belirliyordu. Bir RPG oyununda en beklenen özellik olan özgürlük, bu oyunda fazlasıyla kendini hissettiriyordu ve çevredeki insanlar ile iletişim en üst düzeydeydi. Açık söylemek gerekirse; bu senenin sonunda KOTOR 2 piyasaya çıkmamış olsaydı kesinlikle en iyi ödülünü almayı hak eden bir oyundu Fable.
İşte yılın bombası KOTOR 2... Tıpkı ilk oyunda olduğu gibi RTS dünyasının efsanevi ismi, KOTOR ikinci versiyonu ile yine piyasaya damgasını vurdu ve çıktığı günden itibaren bir numaraya oturdu. Daha açılış videosunu izleyip ilk görevlerimizi yapar yapmaz ne denli geniş ve kapsamlı bir senaryosunun olduğunu hemen anlayıverdik. Başladığında elden düşmeyen ve hep bir sonra ne olacak sorusunu akıllarda tutmayı başaran oyunun, John Williams tarafından yapılmış müzikleri ile de bir şah eser olduğu tartışılmazdı. RPG dünyasının tartışmasız bir numarası bu sene KOTOR 2 oldu.
Hiç kuşkusuz futbol oyunlarının kralı Pro Evolution Soccer'dır. Son derece rahat oynanışı, yumuşak grafikleri ve çeşitli oyun modları ile bizi bir sonraki devam oyununa kadar rahatlıkla idare edebilecek bir oyun olmuştur. Konsollarda zaten rakipsiz olan Pro Evolution Soccer PC'de Fifa'nın hakimiyetini kırınca, bu alanda da rakipsiz bir oyun oldu. Hatta arcade'lere bile uyarlanan Pro Evolution Soccer sadece Virtua Striker gibi en iyi arcade futbol oyununun karşısında hezimete uğramış ve o kategoride başarısız olmuştu. Son çıkan versiyonu Pro Evolution Soccer 4'te seriye çok büyük yenilikler getirmesede en iyi futbol oyunu olmaya devam ediyor. Özellikle X-Box versiyonunda ki X-Box Live desteği sayesinde, oyuncular artık online olarak PES-4 fırtınasını devam ettirebilecekler. Oyunu oynayan herkes çoklu oyuncu özelliklerini görünce 2. bir joypad alma gereği duyacak.
İlk Burnout'u hatırlayan var mı aranızda? Belki Burnout çıktığında çoğu konsolcunun haberi bile yoktu. Criterion Games ilk oyunu sıradan olmasına rağmen seriye devam kararı aldı. Bunun nedenini pek bilmiyoruz ama seriye devam edip, çok başarılı bir iş yaptılar ve Burnout 2: Point of Impact konsol dünyasında arcade ruhunu yeniden alevlendiren bir oyun oldu. Sanırım yeni oyunda Sega gibi arcade'in kralı olan bir firmaya danışıp, onların tecrübelerinden yararlanmalarının da çok faydası oldu. Bu yıl ise serinin yeni oyunu Burnout 3:Takedown karşımıza çıktı. Burnout 2'de sınırlı olan araba, pist, mod sayısı inanılmaz derecede artmıştı. Bunun yanında grafiklerde de Renderware gibi başarılı bir firma kalitesini göstermişti. Hepsini bir yana oyun, zaten hızdan mide bulantısı yaşadığımız Burnout 2'ye göre çok daha hızlıydı. Bu belki de oyundaki en büyük gelişmeydi. Özellikle yeni eklenen Formula arabaları ile son sürat giderken fren'e basmadan virajı dönemeye çalıştığınızda oyunun gerçek zevkini tadacaksınız. Hız canavarları için yaratılmış muhteşem bir oyun arayanlar veya PC'ci arkadaşlarını kıskançlıktan çatlatmak için bir numaralı seçim hiç kuşkusuz Burnout 3: Takedown olacaktır.
Total Club Manager 2005 kaldığı yerden devam edip, gayet ayrıntılı oyunun üzerine çok büyük yeniliklere gitmedi. Böylelikle EA Sports menajerlik oyunlarındaki en büyük rakibi Sigames'in menajerlik oyunu kadar gerçekçiliğe erişemedi. Bu durum gösterdiki; ayrıntılar her zaman gerçekçiliği beraberinde getirmez.
2004 yılı Football Manager için çok riskli bir seneydi. Daha önce Championship Manager adı altında piyasaya sürülen oyun, yapımcıları aynı olmasına karşın, yeni bir isimle kendini menajerlik oyunları piyasasına tekrar tanıtmak zorundaydı. Tahmin ettimiz gibi Sigames, bu yükün altından da tıpkı önceki yıllarda yaptığı gibi alnının akıyla kalktı. Gerek gerçekçi database'i gerekse oldukça kaliteli maç motoru ile FM-2005, önceki versiyonlardan daha üstün olarak piyasaya sürüldü. Bu yüzden Football Manager 2005'i geride bıraktığımız senenin en iyi menajerlik oyunu olarak seçtik.
